Czym są złożone instrumenty finansowe?

Pobierz w formacie PDF

Produkty inwestycyjne to fundusze inwestycyjne, papiery wartościowe w formie akcji, papiery wartościowe o stałym dochodzie, instrumenty pochodne, produkty strukturyzowane itp. W ostatnich latach byliśmy świadkami znacznego wzrostu liczby coraz bardziej skomplikowanych produktów, które opierają się na niekiedy zawiłych mechanizmach i których zwrotów nie da się łatwo oszacować, przynajmniej w porównaniu z tzw. produktami niezłożonymi. Jeśli działamy jako inwestorzy detaliczni na rynkach finansowych, kluczowe jest zrozumienie, które instrumenty można uznać za złożone, jakie są ich główne cechy oraz zalety i wady tej formy inwestycji. Informacje te są podstawą do budowania wiedzy przydatnej do poruszania się w świecie inwestycji, a w szczególności w świecie bardziej skomplikowanych produktów.

Złożone instrumenty finansowe: Definicja

Złożone produkty finansowe można w uproszczeniu zdefiniować jako wszystkie te instrumenty, które są trudne do oceny dla przeciętnego inwestora detalicznego, zwłaszcza pod względem ich zwrotów, wartości i potencjalnych zysków. Są to produkty, które zazwyczaj zawierają więcej funkcji niż tradycyjne inwestycje, z większą liczbą scenariuszy, z których każdy może mieć wpływ na ostateczny wynik i często charakteryzują się długimi i rozwlekłymi opisami

Złożone inwestycje często nie są przedmiotem aktywnego obrotu, a ponadto są wyjątkowo niepłynne. Jest to bardzo szeroka kategoria, która obejmuje bardzo różne instrumenty finansowe.

Pomimo faktu, że poziom wiedzy finansowej wśród ogółu populacji nadal pozostaje stosunkowo niski, złożone produkty finansowe są sprzedawane każdego roku inwestorom indywidualnym i gospodarstwom domowym, tj. inwestorom detalicznym. Szacuje się na przykład, że europejskie banki sprzedały gospodarstwom domowym wysoce złożone produkty finansowe o wartości ponad 2 bilionów euro. Zazwyczaj występuje asymetria informacji między sprzedawcą produktu a nabywcą, ponieważ oszacowanie zwrotu nie jest proste i często konieczne jest użycie bardzo złożonych formuł, aby zrozumieć średnio- i długoterminowe konsekwencje inwestycji.

Złożone produkty finansowe: Regulacje

Te kluczowe parametry, w połączeniu z coraz częstszym korzystaniem przez inwestorów ze złożonych instrumentów finansowych, skłoniły służby nadzoru do interwencj w sprawie dystrybucji złożonych produktów finansowych wśród klientów detalicznych.

Zgodnie z dyrektywami ESMA, regulatorzy zobowiązali pośredników finansowych do zachowania należytej staranności w odniesieniu do wszystkich złożonych produktów, w celu upewnienia się, że produkt rzeczywiście zawiera wystarczające informacje, spełnia interesy klienta w najlepszy możliwy sposób i że wskazano jego główne cechy, a następnie zalecono zwrócenie większej uwagi na zakres produktów wskazanych jako złożone instrumenty finansowe. Podsumowując: obowiązki kontrolne, obowiązki informacyjne, mechanizmy ochronne (szczególnie silne w przypadku niektórych kategorii instrumentów) dla inwestora detalicznego.

Tm samym wskazano następnie szereg przykładów złożonych instrumentów, takich jak instrumenty pochodne, strukturyzowane produkty finansowe, których wypłata nie daje pewności, że zainwestowany kapitał zostanie w pełni zwrócony klientowi w terminie zapadalności, oraz tzw. produkty finansowe powiązane z ryzykiem kredytowym, tj. takie, które są narażone na ryzyko kredytowe osób trzecich.

Złożone i niezłożone instrumenty finansowe: Różnice

Produkty niezłożone to takie, które spełniają każdą z czterech poniższych cech:

• Są one często wymienialne po cenach znanych publicznie. Ogólnie rzecz biorąc, zawsze łatwo jest poznać ich wartość w dowolnym momencie i je nabyć.
• Inwestor nie może stracić więcej niż wynosi jego koszt nabycia, tj. to, co początkowo zainwestował.
• Istnieją pełne i zrozumiałe informacje publiczne dla inwestorów detalicznych na temat cech produktu.
• Nie są to produkty pochodne.

Typowe cechy złożonych produktów finansowych są natomiast następujące:

• Złożona struktura: poprzez oferowanie wielu elementów i łączenie różnych składników finansowych, takich jak opcje, instrumenty pochodne, obligacje strukturyzowane lub inne instrumenty finansowe;
• Narażenie na kompleksowe ryzyko: takie jak ryzyko rynkowe, kredytowe lub inne. Mogą one nie być łatwe do oszacowania.
• Brak przejrzystości i odpowiednich informacji: co utrudnia zrozumienie warunków i konsekwencji inwestycji.

Czym są instrumenty pochodne i lewarowane

Instrumenty pochodne

Przyjrzyjmy się dwóm szczególnym rodzajom złożonych produktów finansowych: instrumentom pochodnym i produktom lewarowanym. Produkty pochodne to tylko te, których wartość zależy od lub jest pochodną innego składnika aktywów, zwanego instrumentem bazowym. Mogą to być akcje, obligacje, towary, indeksy lub inne zbywalne aktywa. Mogą one pełnić wiele funkcji, w tym zabezpieczającą, spekulacyjną lub arbitrażową.

Przykładami kontraktów pochodnych są kontrakty futures, opcje, swapy, warranty i warranty turbo.

Kontrakty futures opierają się na umowie, która zobowiązuje strony do kupna lub sprzedaży określonej liczby aktywów lub papierów wartościowych w określonym terminie i po ustalonej z góry cenie. Kontrakty te są przedmiotem obrotu na tzw. rynku futures.

Opcja finansowa jest podobna do kontraktu futures, z tą różnicą, że ustanowiony kontrakt daje nabywcy prawo, ale nie obowiązek, do zakupu lub sprzedaży aktywów; również po z góry określonej cenie i w określonym terminie. Opcja finansowa jest również podobna do warrantów.

Te dwa mają również podobieństwa do turbowarrantów. Różnią się one od warrantów tym, że cena instrumentu finansowego osiąga cenę barierową (określoną cenę). W tym momencie nabywca traci prawo do kupna lub sprzedaży aktywa i traci jego wartość.

Swapy są również instrumentami pochodnymi. Składają się one z umowy, w której dwie strony wymieniają się korzyściami z dwóch różnych produktów, z których każdy jest własnością drugiej strony. Swapy mogą dotyczyć stóp procentowych.

Aby uzyskać pełniejszy przegląd produktów pochodnych, odsyłamy do naszego przewodnika po finansowych instrumentach pochodnych. W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat tych konkretnych instrumentów finansowych, odsyłamy do naszego przewodnika po handlu kontraktami futures i handlu opcjami. Ponadto szczegółowo wyjaśniamy koncepcję handlu swapami tutaj.

Produkty lewarowane

Z drugiej strony, produkty lewarowane to instrumenty finansowe, które pozwalają inwestorowi na zajęcie pozycji na rynku większej niż faktycznie zainwestowany kapitał. Niektóre przykłady produktów lewarowanych to lewarowane fundusze ETF, których celem jest replikacja wielokrotności dziennego zwrotu indeksu referencyjnego.

Na przykład 2x lewarowany ETF ma na celu podwojenie dziennego zwrotu z danego indeksu, inwestycje z depozytem zabezpieczającym, które polegają na pożyczaniu pieniędzy od brokera w celu zakupu większej liczby papierów wartościowych, niż można by sobie pozwolić na zakup przy użyciu tylko dostępnego kapitału, oraz kontrakty CFD, w ramach których umawiamy się z dostawcą na handel różnicą cen aktywów bazowych, które nie są bezpośrednio posiadane, między początkiem a końcem kontraktu. Wreszcie, lewarowane produkty forex, które pozwalają kontrolować pozycję walutową znacznie większą niż początkowy depozyt.

Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, odsyłamy do naszego przewodnika po handlu kontraktami CFD i naszego przewodnika po lewarowanych funduszach ETF.

Spekulacja: zalety i wady

Spekulacja to proces, w ramach którego podejmowane jest ryzyko finansowe z nadzieją na uzyskanie większych zysków ekonomicznych niż te związane z klasycznymi transakcjami inwestycyjnymi, najczęściej w perspektywie krótko- lub średnioterminowej. Jest to zatem zakup aktywów o znacznym ryzyku utraty wartości, ale z mniej lub bardziej wysokim prawdopodobieństwem uzyskania znacznej wartości, z wysokimi zwrotami ekonomicznymi, w najbliższej przyszłości. Po osiągnięciu zysku aktywa są zazwyczaj sprzedawane. Przykładowym rodzajem spekulacji jest spekulacja walutowa. Spekulacja walutowa ma miejsce, gdy waluty są kupowane lub sprzedawane w celu czerpania zysków z wahań ich kursów.

Instrumenty, które są również zwykle wykorzystywane do celów spekulacyjnych, są złożone, w szczególności kontrakty futures, opcje, swapy, kontrakty CFD. Innymi instrumentami spekulacyjnymi są kryptowaluty oraz strategie takie jak day trading, także akcje.

Zalety spekulacji

• Wysokie potencjalne zyski: jeśli prognozy okażą się trafne, potencjalne zyski finansowe mogą być wysokie.
• Hedging: instrumenty spekulacyjne, takie jak instrumenty pochodne, mogą być czasami wykorzystywane jako zabezpieczenie przed niekorzystnymi zmianami cen otaczających aktywów.
• Sygnalizacja: wysokie poziomy zmienności mogą sygnalizować instytucjom i inwestorom zawyżoną lub zaniżoną wartość rynków.

Wady spekulacji

• Wysokie ryzyko strat: odpowiednikiem wysokich możliwości zysku jest wyższe ryzyko utraty kapitału.
• Koncentracja krótkoterminowa: spekulacja zawiera silny element niepewności, ponieważ koncentruje się na krótkim lub bardzo krótkim okresie, bez długoterminowej perspektywy.
• Koszty i opłaty: koszty niektórych rodzajów transakcji wysokiej częstotliwości mogą być szczególnie wysokie (im więcej transakcji, tym wyższe koszty).

Aby uzyskać bardziej kompleksowy przegląd tematu, odsyłamy również do naszego przewodnika na temat różnicy między handlem a inwestowaniem.

Szukasz brokera do handlu?

Pobierz w formacie PDF