Dzięki analizie wskaźnika zadłużenia możemy poznać nasze uzależnienie od finansowania zewnętrznego i zbilansować nasze rachunki w celu zmniejszenia lub zwiększenia tego źródła finansowania. W tym wpisie wyjaśnimy, czym jest wskaźnik zadłużenia, jakie są jego zalety i wady oraz jakie jest maksymalne zadłużenie.
Jaki jest wskaźnik zadłużenia?
Wskaźnik zadłużenia wskazuje, jaką część pożyczonych środków finansowych posiada firma w stosunku do swojego kapitału własnego. Wskaźnik ten nie obejmuje inwestycji. Koncentruje się na strukturze finansowej firmy. Może być obliczany w ujęciu całkowitym lub netto, długo- lub krótkoterminowym.
Gdy jest on większy od jedynki, oznacza to, że długi przewyższają kapitał własny, natomiast gdy jest mniejszy od jedynki, oznacza to sytuację odwrotną. Powyżej tej wartości zadłużenie jest uważane za nadmierne i, w zależności od sektora, w którym działa przedsiębiorstwo, może nawet być szkodliwe dla jego kondycji ekonomicznej.
Zaciąganie pożyczek ma dwie wyraźne zalety: elastyczność i kontrolę. Pierwsza z nich wiąże się z tym, że produkt finansowy może być plastyczny, możemy go dowolnie zmieniać, jak to ma miejsce np. w przypadku polis kredytowych. Kontrola wiąże się z następującą pewnością: nawet w przypadku zaciągnięcia długu kontrola nad przedsiębiorstwem pozostaje w Państwa rękach, podczas gdy w przypadku zwrócenia się o zastrzyk kapitału stawki są różne i mogą prowadzić do utraty kontroli. Krótko mówiąc, zaletą zadłużenia jest to, że możemy działać z większym polem manewru bez konieczności rezygnacji z części naszej działalności.
A jakie są wady? Jest jedna bardzo wyraźna: ryzyko. Im większe zadłużenie, tym większe ryzyko dla firmy, że nie będzie w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań. Ryzyko i zadłużenie są powiązane z dźwignią finansową, która określa wpływ zadłużenia na zyski akcjonariuszy. W tym sensie, jeżeli dług kosztuje mniej niż zwrot dla inwestorów, to dług ten poprawi zwrot dla akcjonariuszy.
Jak powiedzieliśmy w pierwszym punkcie, celem wskaźnika zadłużenia jest pomiar relacji pomiędzy dwoma formami finansowania przedsiębiorstwa, środkami własnymi i środkami pożyczonymi. Jest to sposób na poznanie stanu zadłużenia z tytułu finansowania własnego, pamiętając, że finansowanie zewnętrzne jest zawsze tańsze od własnego.
Wskaźnik zadłużenia określa się według następującego wzoru:
Wskaźnik zadłużenia = (Pasywa / Kapitał własny)
Formuła ta dzieli dwie z trzech mas kapitału, dwie pochodzące z aktywów. Jest to wskaźnik określający stopień wykorzystania dźwigni finansowej, czyli innymi słowy uzależnienia od osób trzecich w zakresie źródeł finansowania.
Nie ma lepszego sposobu na interpretację wyniku wskaźnika dźwigni. Wynik 1 oznacza, że na każde utracone euro, członkowie wnieśli jedno euro jako dług. Wynik 0,8 oznacza, że na każde euro wniesione przez członków, wymagany dług wynosi 0,8… Zwykle wymaga się, aby wynik był mniejszy niż jeden, ale to zawsze zależy od sektora.
W celu zawężenia badania zadłużenia, zwykle rozdziela się relacje na krótkoterminowe i długoterminowe, przy czym długoterminowe są zawsze preferowane, ponieważ stanowią rzeczywiste źródła finansowania organizacji.
W tym sensie formuła byłaby następująca:
Wskaźnik zadłużenia długoterminowego = (Zobowiązania długoterminowe / Kapitał własny)
Krótkoterminowe = Wskaźnik zadłużenia = (Zobowiązania krótkoterminowe / Kapitał własny)
Jak zacząć inwestować na giełdzie od podstaw
Jak inwestować na giełdzie od podstaw. Dowiedz się wszystkiego i zdecyduj się na swój styl inwestowania.
