Zastanawiasz się, czy wielcy inwestorzy na rynku kupują i sprzedają wszystko na raz, czy też stopniowo otwierają i zamykają małe pozycje? W tym przewodniku po metodzie Wyckoffa pokażemy Ci, jak działają ci wielcy gracze, opierając się na naukach inwestora Richarda Wyckoffa. Omówimy wszystko szczegółowo, ale na początku chcę pokrótce wyjaśnić, czym jest metoda Wyckoffa i jakie są jej główne filary analityczne.
Kim był Richard Wyckoff?
Mówimy o „Metodzie Wyckoffa”, ponieważ te pomysły analityczne pochodzą od Amerykanina Richarda D. Wyckoffa (1873-1934), który był na tyle uprzejmy, że rozpowszechnił całą swoją wiedzę na temat rynków finansowych, kładąc szczególny nacisk na analizę wolumenu jako proxy do wykrywania manewrów manipulacyjnych wielkich profesjonalistów tamtych lat.
Richard Wyckoff był czołową postacią analizy technicznej na początku XX wieku, podobnie jak Charles Dow i Jesse Livermore. Pomimo jego znaczenia, jego spuścizna nie cieszy się takim samym uznaniem jak jego rówieśników, prawdopodobnie ze względu na współczesne skupienie analizy technicznej na złożonych wskaźnikach i wzorcach, odchodząc od prostoty promowanej przez Wyckoffa.
Wyckoff rozpoczął swoją karierę na giełdzie w młodym wieku, pracując u boku najważniejszych osobistości i zakładając dwie ważne publikacje finansowe swoich czasów:
- „The Magazine of Wall Street”, który stał się wiodącym czasopismem w kraju.
- „The Trend Letter”, usługa doradztwa finansowego, w której dzielił się swoimi poglądami na temat rynków finansowych w oparciu o swoje odczyty cen i wolumenu.
Pod koniec lat 20. Wyckoff borykał się z problemami osobistymi i zdrowotnymi, które skłoniły go do tymczasowego przejścia na emeryturę na Riwierze Francuskiej. Jednak w 1929 r. zdał sobie sprawę, że rynek wkrótce się załamie, więc wrócił do USA, aby ostrzec przyjaciół i klientów, bezskutecznie. W 1931 r. założył szkołę uczącą jego technik inwestycyjnych, która szybko odniosła sukces.
Znane dzieła Wyckoffa
Wyckoff był płodny w swojej pracy jako pedagog. Oprócz dwóch wspomnianych wyżej magazynów (The Magazine Of Wall Street i The Trend Letter), opublikował kilka książek i założył szkołę edukacyjną w 1931 roku. Wśród jego książek wyróżniają się następujące:.
- Studies in Tape Reading: z 1910 r., opublikowane pod pseudonimem Rollo Tape.
- Stock Market Technique I i Stock Market Technique II: zawierające większość artykułów opublikowanych w jego czasopiśmie.
- Wall Street Ventures and Adventures Through Forty Years: niezwykła powieść w stylu „Reminiscences of a Stock Operator” Jesse'ego Livermore'a.
- The Richard D. Wyckoff Method of Trading and Investing in Stocks: kurs instruktażowy w zakresie nauki i techniki giełdowej – oficjalny kurs Wyckoffa opublikowany jako materiał do nauki w jego szkole.
👉 Dowiedz się więcej o handlu w tym kompleksowym przewodniku na temat tego, czym jest trading i jak zacząć.
Elementy spekulacji według Wyckoffa
Według Wyckoffa spekulacje giełdowe mają trzy wymiary, które trader musi opanować: naukę, technikę i szczyptę sztuki.
Nauka
Nauka to część, która bada fakty wpływające na rynek lub konkretne aktywa, które analizujemy. W tym obszarze Wyckoff koncentruje się na TRZECH PRAWACH, które są podstawą zachowań rynkowych:
- PRAWO POPYTU I PODAŻY.
- PRAWO PRZYCZYNY I SKUTKU.
- PRAWO WYSIŁKU I WYNIKU.
Porozmawiamy o nich później.
Technika
Technika to metoda, mechaniczne aspekty, których używamy do analizy „nauki”. W tym celu Wyckoff użył:
- Wykresy pionowe (lub słupkowe).
- Wykresy punktowe i liczbowe (wykresy P&F).
- Wykresy falowe (lub Wave Charts).
W przyszłych artykułach wyjaśnię wykorzystanie przez Wyckoffa wykresów P&F i wykresów falowych, ponieważ oba zasługują na dedykowane artykuły. Jednak tytułem wstępu, Wyckoff używał tych trzech narzędzi do analizowania głównie akcji, z określonego punktu widzenia, ale także do analizowania ich w odniesieniu do sektora i rynku.
Ta ostatnia jest tym, co nazywamy „analizą siły względnej” i jest bardzo ważna w ramach analizy zgodnie z pomysłami Wyckoffa, więc zasługuje również na osobne artykuły w dalszej części.
Sztuka
Spekulacja, czy nam się to podoba, czy nie, ma w sobie element sztuki. Dobry trader, bez względu na to, ile nauczył się analizować i interpretować rynek, musi rozwinąć umiejętności, a do tego potrzebuje dużo doświadczenia, dużo praktyki i szczyptę talentu (sztuki), aby to wszystko uchwycić.
Prawa rynku według metody Wyckoffa
Jako jedna z najbardziej determinujących filozofii analizy technicznej, najbardziej niezwykłą rzeczą w metodologii Wyckoffa jest bardzo dobra analiza podstawowych zasad i praw rządzących ruchem cen. Innymi słowy, musimy opanować „naukę” i robimy to poprzez badanie zmiennych CENY i WOLUMENU.
Główne prawa rynku, według Wyckoffa, to:
- PRAWO POPYTU I PODAŻY.
- PRAWO PRZYCZYNY I SKUTKU.
- PRAWO WYSIŁKU I REZULTATU.
Przyjrzyjmy się im szczegółowo:
Prawo popytu i podaży
Prawo podaży i popytu wyjaśnia, dlaczego cena aktywów będzie rosła, gdy popyt przewyższa podaż; a cena będzie spadać, gdy podaż przewyższa popyt.
Możemy to wyjaśnić za pomocą klasycznych wykresów ekonomicznych (patrz rysunki poniżej).
Oś X reprezentuje ilość towaru lub usługi (lub aktywów finansowych, jak w naszym przypadku). Na osi Y znajduje się podana cena (lub cena towaru lub usługi).
Linia popytu ma zazwyczaj ujemne nachylenie, ponieważ im wyższa cena, tym niższy popyt na aktywa. Z kolei im niższa cena, tym wyższy popyt na dane aktywo.
Linia podaży będzie miała dodatnie nachylenie w górę, ponieważ im wyższa cena, tym większa zachęta do sprzedaży jednostek tego aktywa.
Dlaczego cena aktywów rośnie?
Z punktu widzenia podaży i popytu, dlaczego cena aktywów rośnie?
Istnieją dwa powody, dla których cena aktywów rośnie:
- Albo z powodu wzrostu popytu,
- Albo, ponieważ podaż spada.
Na wykresie przedstawiamy to w następujący sposób:
A jakie są powody, dla których cena aktywów spada?
Analogicznie powiemy, że:
- Cena spada, ponieważ następuje wzrost podaży w stosunku do popytu.
- Lub, ponieważ poziom popytu spada w stosunku do podaży.
To teoretyczne wyjaśnienie nie jest trywialne, ponieważ pomaga nam zrozumieć, że WSZYSTKIE WZROSTY lub OBNIŻKI cen wynikają z momentu, w którym występuje NIERÓWNOWAGA między podażą a popytem. Nierównowaga ta materializuje się, gdy popyt przewyższa podaż (następuje ruch w górę) lub podaż przewyższa popyt (następuje ruch w dół).
- Tendencja wzrostowa: popyt przewyższa podaż, albo z powodu nagłego wzrostu popytu powyżej poziomu podaży, który istniał w danym momencie. Lub dlatego, że podaż jest znacznie zmniejszona w stosunku do bieżącego przepływu popytu.
- Tendencja spadkowa: podaż przewyższa popyt, albo z powodu nagłego wzrostu podaży powyżej poziomu popytu, który istniał do tego momentu. Lub, ponieważ popyt jest znacznie zmniejszony w stosunku do obecnego przepływu podaży.
Gdyby się nad tym zastanowić, na rynku lub w przypadku konkretnego aktywa toczy się ciągła walka między podażą a popytem.
Prawo przyczyny i skutku
Wyckoff nauczył nas, że KAŻDY ruch trendu cenowego musi mieć swoje źródło w poprzednim procesie akumulacji lub dystrybucji. Innymi słowy, każdy EFEKT ma swoją PRZYCZYNĘ.
Te procesy „przyczyny” i „skutku” (akumulacja/dystrybucja i trend) lubię wyrażać w kategoriach „równowagi” i „nierównowagi”, jak sugerowałem wcześniej, omawiając podaż i popyt.
W procesie „przyczynowym”, ściśle rzecz biorąc, nie ma przewagi ani podaży nad popytem, ani popytu nad podażą, dlatego cena ma tendencję do poruszania się w mniej lub bardziej określonym zakresie bocznym, który nazywamy „korektą” lub „zakresem bocznym”.
W tych momentach cena aktywa jest w równowadze i możemy powiedzieć, że „profesjonalista” akumuluje lub dystrybuuje.
Kiedy jedna z tych dwóch zmiennych „słabnie”, to znaczy podaż zmniejsza się w stosunku do popytu lub odwrotnie, wówczas ponownie mamy stan przewagi jednej z tych dwóch zmiennych nad drugą i rynek ponownie wchodzi w NIERÓWNOWAGĘ, powodując ruch tendencji, który jest „SKUTKIEM” poprzedniej „PRZYCZYNY”.
Prawo wysiłku a wynik
Ostatnie prawo Wyckoffa mówi nam, że każdy wysiłek, który pojawia się na rynku (lub w konkretnym aktywie), musi mieć ruch zgodny z tym wysiłkiem. Oznacza to, że musi przynieść wynik zgodny z tym wysiłkiem. Jeśli zaobserwujemy, że wynik ten nie występuje, możemy mieć do czynienia z odwróceniem ceny.
Jak przełożyć to trzecie prawo na działania cenowe i wolumenowe?
Ponownie, zrozumiemy to lepiej, gdy przejdziemy do analizy arkusza zleceń. W każdym razie główną ideą jest teraz zrozumienie, że gdy cena aktywa stoi w obliczu znaczącego obszaru wsparcia lub oporu, musimy spojrzeć na wolumen, ponieważ to on daje nam miarę wysiłku, a reakcja cenowa byłaby wynikiem.
Zasadniczo zdrową rzeczą dla harmonii między wysiłkiem a wynikiem jest to, że cena przełamuje obszar wsparcia i oporu za pomocą świec o szerokim zakresie, zamykając się na szczytach (lub dołkach) i zwiększając wolumen. Zobaczmy to na obrazku:
Ten wykres odpowiada przyszłości miniSP w wymiarze 5 minut (każda świeca to 5). Jest to ekstremalny przykład, bardzo przesadzony, bardzo idealny, ale przydatny do dokładnego przekazania idei. Przyjdzie czas na bardziej subtelne i złożone przykłady, ale zobaczysz, że nawet jeśli czasami nie są one tak oczywiste, ostatecznie idea jest zasadniczo taka sama, a oko uczy się ją dostrzegać.
W przykładzie na obrazku widzimy zakres boczny, który możemy oznaczyć zdarzeniami i fazami Prudena. Widzimy, jak po fazie C (wiosna) cena jest skierowana w stronę trendu i logiczne jest, że tam, w trendzie, są potencjalni sprzedający chętni do wejścia, którzy mogą zagrozić przełamaniu zakresu po byczej stronie. Popyt, jeśli chce pokonać tę strefę, będzie musiał podjąć WYSIŁEK, będzie musiał ABSORBOWAĆ całą tę poduszkę resztkowej podaży, którą znajdzie po drodze, a to komplikuje sprawę. Widzimy tę presję, ten wysiłek, wyrażony we wzroście wolumenu i poszerzeniu zakresu świecy wraz z jej zamknięciem na maksimach.
Akumulacja i Dystrybucja Wyckoffa
To właśnie w ramach tego trzeciego prawa przyczyny i skutku znajdujemy jeden z największych wkładów Wyckoffa w całą teorię analizy technicznej.
Wyckoff zaproponował, że w oparciu o połączenie „przyczyn” i „skutków” (równowagi i nierównowagi), rynek może znajdować się w trzech możliwych fazach: akumulacji, dystrybucji lub trendu.
Możemy to przedstawić za pomocą następującego obrazu:
Zamierzamy zagłębić się w te fazy, głównie w PRZYCZYNY i w tym celu wykorzystam schematy Hanka Prudena, które są najbardziej kompletne i stały się standardem analizy rynku zgodnie z ideami Wyckoffa.
Schemat akumulacji
Poniższy schemat jest autorstwa Jima Forte, ale został zbudowany na podstawie Prudena.
To, co pokazuje, to podstawowy schemat faz i zdarzeń, które zwykle występują w PROCESIE AKUMULACJI.
Widzimy dwie rzeczy: z jednej strony serię FAZ (od A do E); a z drugiej strony serię ZDARZEŃ, które wskazują na różne zachowania między PODAŻĄ A POPYTEM. Zarówno fazy, jak i zdarzenia pomagają nam odczytać, zinterpretować i uszeregować, w jaki sposób rozwija się walka między podażą a popytem i które są kluczowymi obszarami, w których mogą wydarzyć się ważne „rzeczy”.
FAZA A.
Faza A to moment, w którym zmienia się charakter rynku. Przechodzimy od wyraźnie niedźwiedziego charakteru, z wyraźną nierównowagą na korzyść podaży, do sytuacji równowagi, gdy zaczyna pojawiać się ważny popyt, który zatrzymuje spadek. Jesteśmy w fazie preludium do procesu akumulacji.
- PS (Preliminary Support). W ramach tej fazy A wydaje się, że jest to pierwsze ważne wydarzenie. Jest to miejsce, w którym rozpoczyna się znaczące kupowanie i zapewnia kluczowe wsparcie/opór. W PS wzrost wolumenu jest zwykle nadzwyczajny, co oznacza pojawienie się nowego POPYTU zainteresowanego kupnem.
- SC (Selling Climax): Jest to punkt, w którym presja sprzedaży osiąga punkt kulminacyjny, a masowa wyprzedaż zostaje wchłonięta przez profesjonalne zainteresowanie kupnem. SC zazwyczaj wyznacza dno kanału akumulacji i jest bardzo ważnym obszarem. Zwykle towarzyszy mu również znaczny wzrost wolumenu.
- AR (Automatic Rally): Ostatnim wydarzeniem fazy A jest rajd. Jest to logiczna i normalna bycza reakcja na szał zakupów zarówno w PS, jak i SC.
Najwyższy poziom AR pomaga zdefiniować szczyt zakresu handlowego i jest również kluczowym obszarem. Evans, uczeń Wyckoffa, nazwał go CREEK, jako metaforę, ponieważ stanowił barierę (opór) trudną do przekroczenia dla harcerza idącego przez las. W tej metaforze harcerz jest POPYTEM, a POTOK jest OPOREM.
FAZA B
Faza B jest de facto fazą równowagi między podażą a popytem, więc cena będzie miała tendencję do poruszania się między granicami zakresu określonego przez AR i SC. Nie ma ona z góry określonego czasu trwania, ale nierzadko zdarza się, że faza B jest dłuższa niż inne fazy (choć ma to wiele wyjątków, które zostaną omówione).
Zarówno w Fazie B, jak i w innych, mogą pojawić się Secondary Tests, czyli momenty, w których cena ponownie zbliża się do granic zakresu, ale robi to bez siły, bez presji, dlatego też są one generalnie wyrażane za pomocą świec o wąskim zakresie i niewielkim wolumenie, gdy zbliżają się do tych obszarów wsparcia i oporu, a kończą się zawróceniem i powrotem do wnętrza zakresu.
FAZA C
Faza C oznacza początek końca równowagi popytu i podaży. Charakteryzuje się ona tym, że często można zaobserwować częściowe przełamanie strefy popytu, tak jakby podaż zamierzała siłą przełamać wsparcie w celu kontynuacji trendu spadkowego. Różnica polega na tym, że presja ta jest jedynie przelotna, zwodnicza w formie wstrząsu, ponieważ cena odzyskuje obszar handlowy (lub zakres), co oznacza, że popyt nadal kontroluje sytuację.
Nazywamy to fałszywym wybiciem SPRING i działa ono w praktyce jako Shake-out, który zwykle robi dwie rzeczy:
- Oszukuje wszystkich tych, którzy myślą, że trend spadkowy zostanie wznowiony.
- Zatrzymuje tych, którzy byli prawidłowo ustawieni po byczej stronie i zabezpieczyli się przed ewentualnym spadkiem ceny poniżej wsparcia.
Fazie Spring może towarzyszyć Secondary Test, który potwierdza, że podaż nie jest pod presją, a popyt jest gotowy, aby dać niezbędny impuls i stawić czoła potokowi (creek).
FAZA D
Faza D to osłabienie lub przełamanie zakresu akumulacji po długiej stronie. Kontynuując metaforę harcerza, wygląda to tak, jakby harcerz znalazł płytszą część potoku (jest tam mało pływającej podaży) i mógł teraz przeskoczyć na drugą stronę bez obawy o zmoknięcie.
Ten „skok przez potok” jest tym, co nazywamy JAC (Jump Across The Creek) i symbolizuje oznakę siły (SOS, Sign Of Strength) ze strony popytu, który nie ma już dużej opozycji (podaży rezydualnej), by wpędzić go w kłopoty. Zazwyczaj jest on wyrażany za pomocą świec o szerokim zakresie, zamykających się na maksimach i zwiększających wolumen.
FAZA E
Wreszcie, aby zakończyć, cena wychodzi z zakresu akumulacji, chociaż zwykle ponownie testuje obszar potoku, który został pokonany. Ten powrót do strefy potoku nazywany jest Back to the creek (BU) lub Last Point of Support (LPS), który działa jako test potwierdzający, że podaż nie ma już siły, by przywrócić cenę do wnętrza zakresu, a zatem popyt ma kontrolę nad sytuacją, nierównowaga powróciła, a cena może jedynie zacząć poruszać się w trendzie w kierunku byczej strony.
Schemat dystrybucji
Faza dystrybucji jest wyrażona w podobny sposób jak faza akumulacji. Istnieją subtelne różnice, które omówię później w innych artykułach, ale istota jest taka sama, więc przyjrzyjmy się jej w bardziej powierzchowny sposób.
Na poniższym obrazku dzielę teoretyczne podejście Prudena do fazy dystrybucji i jej schematu z wydarzeniami Wyckoffa.
Dystrybucja Wyckoffa- Faza A została znaleziona:
- PSY (Preliminary Supply) lub Wstępna Podaż, która oznacza ważne wejście podaży, które zaczyna zmieniać charakter rynku.
- BC (Buying Climax), który reprezentuje ostatnie próby popytu mające na celu utrzymanie trendu.
- AR (Automatic Response), który oznacza dolną część zakresu dystrybucji, którą możemy również nazwać ICE. ICE to w metaforze Evansa harcerz kroczący po lodowatej rzece, która później pęknie w fazie D.
- W FAZIE B:
- Ponownie mamy do czynienia z testami wtórnymi (ST), które oznaczają niezdolność popytu do podniesienia ceny.
- Mogą również wystąpić niewielkie przerwy w zakresie, zarówno powyżej (Up-Thrusts), jak i poniżej (SOW, Sign Of Weakness).
- Istotną rzeczą jest oczekiwanie na UTAD (Up-Thrust After Distribution), który oznacza koniec FAZY B i początek FAZY C.
W tym kontekście, jeśli podaż naprawdę przejęła kontrolę nad sytuacją, cena powinna zejść do dolnej granicy zakresu i ją przełamać. Wydarzenie to nazywamy BTI (Break The Ice) lub SOW (Sign Of Weakness) i znaleźlibyśmy się w połowie FAZY D. A jeśli wszystko pójdzie dobrze, powinien nastąpić POWRÓT do strefy ICE, aby kontynuować trend spadkowy w FAZIE E.
Są to teoretyczne podstawy, które nie są nieproporcjonalnie długie, aby nie uczynić tego podstawowego przewodnika po metodzie Wyckoffa zbyt obszernym.
Znaczenie wolumenu
Jednym z pytań, na które należy odpowiedzieć w tym miejscu, jest to, dlaczego wolumen obrotu i cena mogą być przydatne w dostarczaniu informacji o tym, jak rozwija się rozgrywka (bitwa) między PODAŻĄ a POPYTEM. Czy wolumen naprawdę służy jako proxy, aby odpowiedzieć na wszystkie powyższe pytania?
Pierwszą intuicyjną odpowiedzią powinno być NIE, wolumen nie jest przydatny, ponieważ jednostka wolumenu zawsze ma taką samą liczbę KUPNA i SPRZEDAŻY (konkretnie jedno kupno i jedna sprzedaż). W związku z tym, jeśli słupek wolumenu zawsze ma taką samą liczbę kupna i sprzedaży, w jakim stopniu ta informacja jest dla mnie przydatna?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, musimy wyjaśnić, jak działa przepływ zleceń kupna i sprzedaży. Jest to nieco bardziej złożona kwestia, która zostanie omówiona w osobnym materiale. W tej chwili interesuje mnie zrozumienie, że znaczące wzrosty lub spadki wolumenu dadzą nam wskazówki na temat znaczących wzrostów lub spadków zainteresowania kupnem lub sprzedażą dużych graczy, a to bardzo cenna informacja.
Spójrzmy na prosty przykład
Poniżej znajduje się wykres META w wymiarze miesięcznym (każda świeca to miesiąc). Zwróć uwagę na ogromne wzrosty wolumenu, które występują na spadkach, zwłaszcza w dwóch miesiącach, które występują pod koniec 2023 roku.
Co mogło się wydarzyć pod względem podaży i popytu, i czy nie zastanawia Cię, że przed wzrostem, który nastąpił później, jest tak duży wolumen?
Jak wspomniałem wcześniej, później nauczymy się interpretować arkusz zleceń, więc handel z wolumenem będzie łatwiejszy do zrozumienia. Ale aby zobaczyć, w jakim stopniu wolumen dostarcza użytecznych informacji o stopniu kupna i sprzedaży, który istnieje na określonych poziomach cen, wystarczy teraz wywnioskować, że cały ten ogromny wolumen, który widzimy na wykresie w tych dwóch momentach, musi odpowiadać, tak lub tak, na ogromny napływ nowego popytu, który zaczął gromadzić akcje META na poziomach odpowiednio 200 i 125 dolarów.
Jak widać, bardzo wysoki wolumen pozostawia bardzo soczyste wskazówki, które możemy nauczyć się interpretować i wykorzystywać.
Strategie handlowe z Wyckoffem
Wyckoff ma kilka wad (będziemy o tym mówić), a jedną z nich jest to, że niestety NIE JEST KONKRETNYM SYSTEMEM HANDLOWYM. Oznacza to, że nie proponuje konkretnych ustawień wejściowych i wyjściowych, które mogą być uniwersalne dla wszystkich traderów.
Nie. Wyckoff to tylko teoretyczne ramy czytania wykresów, które pomagają interpretować to, co może się dziać w zakresie podaży i popytu na określonych poziomach cen. To wszystko. Co nie jest małą rzeczą.
W każdym razie możemy nakreślić konkretne strategie inwestycyjne lub przynajmniej podzielić się ogólnymi pomysłami, które każdy inwestor może następnie przemyśleć, aby określić, jak dostosować je do własnego systemu inwestycyjnego.
W innym artykule omówimy 9-etapową „listę kontrolną”, którą Wyckoff zaproponował przed rozważeniem otwarcia pozycji, oraz pięć kroków Craiga Schroedera w tym samym celu. Teraz jednak chciałbym podzielić się typem wpisu, który dla mnie jest najlepszy. Mam nadzieję, że posłuży on teraz jako prosta „pigułka”, która pomoże Ci zastanowić się nad użytecznością Wyckoffa na poziomie operacyjnym.
Wejście na SPRING lub UP-THRUST
Gdybym osobiście miał wybrać tylko jedną konfigurację wejścia, byłoby to wejście spring lub upthrust w metodzie Wyckoffa (chociaż spring jest lepsze ze względu na coś, co również będziemy mieli okazję omówić).
Istnieje kilka powodów, aby preferować wejście w obszarze Spring:
- Kiedy się pojawia, mamy już „po lewej stronie” pewne wydarzenia i fazy, które pomagają nam uzyskać pewien kontekst i określić z pewną precyzją, jakie są zakresy procesu akumulacji lub dystrybucji.
- Spring jest znaczącym wydarzeniem, ponieważ zaczyna się od przerwy, która wydaje się być zamierzona (harmonia między wysiłkiem a wynikiem), ale potem załamuje się i okazuje się oszustwem (nie ma harmonii między wysiłkiem a wynikiem). Ten moment odzyskania zakresu nie zawsze jest łatwy do zauważenia w czasie rzeczywistym, więc często lepiej jest poczekać na kolejny test wtórny (ST), a następnie rozważyć wejście.
- Zwykle możliwe jest umieszczenie ciasnego ochronnego stopu, albo poniżej sping (lub ciągu w górę), albo poniżej (powyżej) końca zakresu akumulacji / dystrybucji.
- Potencjalnym celem dla pozycji run jest w pierwszej kolejności creek (lub ICE). To właśnie tam podaż (lub popyt) będzie miała motywację do ponownego wzrostu. W drugim przypadku, jeśli cena w końcu pęknie (wyskakując ze „strumienia” lub zsuwając się z „lodu”), potencjalny wzrost może być jeszcze wyższy, a możliwości optymalizacji stosunku zysku do ryzyka rosną.
Przyjrzyjmy się idealnemu teoretycznemu przykładowi Bitcoina.
Wykres pokazuje minima, jakie kryptowaluta osiągnęła pod koniec 2022 r., kiedy to bitcoin stracił 20 tys. dolarów.
Oznaczyłem różne wydarzenia Wyckoffa, o których dowiedzieliśmy się powyżej. Nie określiłem faz, aby nie przeciążać zbytnio wykresu.
Jaka jest idea wejścia Spring? Poczekać, aż cena odzyska zakres handlowy. W zakresie, w jakim wyprzedzę to ożywienie, będę podejmował większe ryzyko, ponieważ popyt nie pokazał jeszcze swojej siły. Jednak gdy cena odzyska zakres, sytuacja się zmieni. Wtedy właśnie mamy interesującą okazję, by „spróbować szczęścia”.
Oczywiście nie zawsze jest łatwo wejść. Jest to idealny przykład wyłącznie w celu przedstawienia podstawowej idei. Wiemy, że rynek jest złożony i nie zawsze jest to takie proste. W każdym razie, jeśli uda nam się wejść do strefy Spring, mamy przed sobą potencjał, aby cena odwiedziła przynajmniej górną część kanału. To powinien być pierwszy cel do zrealizowania.
W wielu przypadkach, przy tej trasie, będziemy zadowoleni z wyniku i możemy zamknąć operację. Istnieje jednak potencjał, że cena przełamie zakres.
Kiedy wyjść z pozycji lub jak nią zarządzać?
Wyjście z operacji musi być ZAWSZE zaprojektowane PRZED wejściem.
Ważne jest, aby wiedzieć, gdzie znajdują się progi cenowe, które automatycznie unieważniłyby hipotezę wejścia. Tak więc, jeśli cena osiągnie te progi, należy zamknąć transakcję bez mrugnięcia okiem, zakładając odpowiednią stratę.
Ważne jest, aby strata ta stanowiła możliwą do opanowania część konta pod względem zarządzania pieniędzmi. W tym względzie Wyckoff zalecił, aby NIGDY nie otwierać transakcji o stosunku ryzyka do zysku mniejszym niż trzy. Innymi słowy, jeśli spodziewasz się zyskać 10 punktów, nie powinieneś ryzykować więcej niż 3,3 (w przybliżeniu) na wypadek, gdyby rynek się z Tobą nie zgodził.
Dlatego pierwsze pytanie, które należy sobie zadać PRZED otwarciem transakcji brzmi: Czy potencjalna ścieżka rozwoju jest wystarczająco szeroka, aby pokryć co najmniej trzykrotność odległości, jaką mam do STOP LOSS?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, musimy najpierw wiedzieć, GDZIE UMIEŚCIĆ STOP i GDZIE JEST MINIMALNY POTENCJALNY BIEG, jaki ma cena, jeśli wszystko pójdzie dobrze.
Ogólna odpowiedź na te dwa pytania została udzielona na początku: będziemy musieli umieścić ochronny STOP i zlecenie wyjścia na tych poziomach cen, na których hipoteza wejścia jest automatycznie unieważniana lub kończona.
Hipoteza wejścia jest taka, że cena ponownie weszła w zakres akumulacji po wydarzeniu SPRING, dlatego popyt ma teraz przewagę i można przewidzieć, że podaż wycofa się, przestanie naciskać. W związku z tym,
- STOP: Na jakim poziomie cenowym możemy stwierdzić, że to, co wyglądało na SPRING, nie było SPRING? Oczywiście poniżej minimum SPRING. W przypadku BITCOINA, który służy jako przykład, poniżej 16 000.
- WYJŚCIE Z OPERACJI: Na jakim poziomie cenowym możemy stwierdzić, że rosnąca cena może ponownie zacząć mieć poważne trudności ze wzrostem z powodu nowego wejścia podaży, które może spowolnić wzrost ceny? Na szczycie zakresu akumulacji. Czyli w strefie cenowej wyznaczonej przez AR. To, co nazywamy również „ARROW”.
Jest to tylko jeden z przykładów tego, jak nadać praktyczne zastosowanie zbiorowi pomysłów, takich jak Wyckoff, które nie są matematycznie obiektywne i które nie zapewniają uniwersalnych zasad wejścia i wyjścia dla wszystkich traderów.
Ostatecznie jednak za praktyczne zastosowanie musi odpowiadać indywidualny operator. Innymi słowy, do każdego tradera lub inwestora należy zaprojektowanie konkretnych zasad wejścia i wyjścia dla własnego systemu, w oparciu o pomysły Wyckoffa w czystej postaci lub poprzez połączenie ich z dowolnym innym podejściem analitycznym, czy to technicznym, czy fundamentalnym.
Jak zawsze powtarzam: kreatywność ludzi jest nieskończona i prawdopodobnie istnieją strategie, o których nigdy bym nie pomyślał, bez względu na to, jak długo jestem na rynkach, i o których sam nigdy bym nie pomyślał.
Metoda Wyckoffa | Opinie
Idee Metody Wyckoffa są stosunkowo łatwe do zrozumienia. Dlatego też cieszy się ona tak dużym zainteresowaniem i jest stosowana przez tysiące inwestorów na całym świecie. Ale niestety nie jest to jedyna alternatywa.
W tych artykułach chciałbym zagłębić się w metodę Wyckoffa, ale chcę to zrobić z krytycznego i osobistego punktu widzenia. Myślę, że w tym tkwi prawdziwa wartość. Nie możemy patrzeć tylko na jego piękno. Oczywiście ma to wiele zalet: pomaga nam czytać wykres głębiej, niż gdybyśmy szukali tylko formacji na wykresie.
Wolumen i cena pomagają nam zrozumieć, co dzieje się na rynku pod względem podaży i popytu. A strategie, które są nakreślone z Wyckoffem w tle, mają podstawę, której wiele innych nie ma. Istnieją jednak krytyczne uwagi, ograniczenia i niejasności, które również chciałbym szczegółowo omówić. Jestem zdania, że jeśli rygorystycznie zajmiemy się wszystkimi możliwymi „wadami” każdego pomysłu, tym bardziej będziemy w stanie je wykorzystać.
Krótko mówiąc, metoda Wyckoffa jest filozofią interpretacji, która stara się przewidzieć ruchy rynkowe w oparciu o procesy akumulacji i dystrybucji oraz intensywność tego samego (wysiłku i wyniku), tego, co w danym momencie gotuje podaż i popyt.
Chcesz zacząć handlować? Sprawdź nasze rekomendacje
