Chicago Mercantile Exchange, znana również jako CME, to firma działająca na amerykańskim rynku finansowym, zajmująca się handlem kontraktami terminowymi i opcjami. Kontrakty terminowe to ustandaryzowane kontrakty terminowe typu forward, którymi można łatwo handlować na giełdzie, potwierdzając zobowiązanie do odroczonego zakupu po wcześniej ustalonej cenie. CME działa w Chicago, Nowym Jorku i Londynie, korzystając z internetowych platform transakcyjnych. Do tej pory Chicago Mercantile Exchange jest prawdziwą firmą, której korporacyjną formą jest spółka publiczna w sektorze usług finansowych, zatrudniająca ponad 4500 pracowników w różnych częściach świata.
Chicago Mercantile Exchange: czym się zajmuje i jakie są jej filie
CME posiada udziały w Dow Jones i niektórych innych indeksach finansowych. Obrót kontraktami terminowymi obejmuje zarówno zwykłe kontrakty terminowe, jak i opcje na stopy procentowe, indeksy giełdowe, towary energetyczne i rolne, metale rzadkie i szlachetne… oraz, co niewiarygodne, pogodę i nieruchomości. Chicago Mercantile Exchange kontroluje kilka firm, w tym: Chicago Board of Trade, New York Mercantile Exchange, Commodities Exchange Inc, NEX group i Kansas City Board of Trade. CME ma szacowany przychód w wysokości 4,87 miliarda dolarów w 2019 roku.
Rozwój giełdy towarowej w Chicago (Chicago Mercantile Exchange)
Założona w 1848 roku CME, była świadkiem wprowadzenia pierwszego kontraktu terminowego w 1865 roku. Przez wiele lat kontrakty będące w obrocie na CME dotyczyły głównie aktywów produktów rolnych. Początkowo firma nazywała się Chicago Butter and Egg Board, a następnie w 1919 roku została przekształcona w Chicago Mercantile Exchange. W 1972 roku zadebiutowała pierwsza Financial Future i w tym samym roku zaczęto handlować kontraktami futures na siedem różnych walut, w tym: funta brytyjskiego, dolara kanadyjskiego, markę niemiecką, franka francuskiego, jena japońskiego, peso meksykańskie i franka szwajcarskiego.
W latach 70-tych i kolejnych dekadach nastąpił gwałtowny rozwój rynków finansowych, co doprowadziło do zwiększenia liczby instrumentów dostępnych dla traderów. Pod koniec lat 70-tych zostały uruchomione pierwsze kontrakty terminowe na stopy procentowe, aby przypomnieć kontrakt na obligacje skarbowe, który stał się w szybkim tempie najczęściej handlowanym kontraktem terminowym na świecie. Na początku lat 80-tych pojawiły się pierwsze kontrakty terminowe na indeks giełdowy oparty na S&P 500. W 2002 r. CME stała się spółką publiczną poprzez IPO zakończone w grudniu tego samego roku, stając się we wszystkich intencjach i celach spółką „akcjonariuszy”.
Kluczowym krokiem podjętym przez CME było wprowadzenie E-mini S&P 500, kontraktu terminowego o zmniejszonej wielkości kontraktu w stosunku do standardowego, co pozwoliło na negocjowanie bardziej dostępnych depozytów zabezpieczających. Posunięcie to było szczególnie ważne, ponieważ umożliwiło uczestnictwo w rynku nieinstytucjonalnym podmiotom finansowym, w szczególności osobom fizycznym.
Jak działa CME w dzisiejszych czasach?
Dziś Chicago Mercantile Exchange umożliwia transakcje i wymianę na dwa sposoby: pierwszy to klasyczny system z wyspecjalizowanymi operatorami fizycznie obecnymi w sali giełdowej, którzy wymieniają kontrakty za pomocą zakodowanego zestawu gestów (wykorzystywanego właśnie ze względu na chaos panujący w sali). Drugą, najciekawszą, jest działająca od 1992 roku platforma telematyczna, umożliwiająca traderom zdalną pracę za pomocą specjalnych terminali.
Przez wielu CME jest postrzegane jako najnowocześniejsza platforma, The Economist określił ją jako „największą platformę handlu finansowego na świecie”, a CME zawsze stara się być gotowe na innowacje. Kluczowego przykładu dostarczyło wprowadzenie E-mini S&P 500. W roku 2018 nastąpił duży skok naprzód, ponieważ firma zdecydowała się uruchomić przyszłość dedykowaną Bitcoinowi, wkraczając tym samym w świat, który ciągle się rozwija, a mianowicie w świat kryptowalut. Dzięki temu kontraktowi futures, traderzy będą mogli obstawiać wzrost lub spadek wartości kryptowaluty.
