ETF Syntetyczny a Fizyczny: Różnice

Na rynku akcji istnieje mnóstwo sposobów i aktywów do inwestowania, a jednym z nich są fundusze ETF (Exchange Trade Funds). W tym poście powiemy Ci, czym jest ETF syntetyczny a fizyczny oraz jakie są ich podobieństwa i różnice.

ETF Syntetyczny a Fizyczny: Czym są?

Inwestorzy rozważający inwestowanie w fundusze ETF mogą wybierać między dwoma rodzajami funduszy ETF: z replikacją fizyczną i replikacją syntetyczną. W tym artykule wyjaśnimy, czym one są i czym się różnią.

Celem funduszu ETF jest jak najdokładniejsze śledzenie jego indeksu, aby zapewnić inwestorowi zwrot z najniższym błędem śledzenia.

Indeksy są teoretycznymi reprezentacjami koszyka aktywów, które nie obejmują kosztów operacyjnych obrotu aktywami bazowymi. Koszty te mogą obejmować

• prowizja od kupna/sprzedaży
• spread
• płynność
• zarządzanie
• podatki

Wszystkie powyższe punkty tworzą różnicę między wynikami indeksu a ETF, który go śledzi, co nazywa się tracking error (błąd śledzenia). Aby go zmniejszyć, istnieją różne metody replikacji indeksu.

Fundusze ETF z replikacją fizyczną

Fundusze ETF z replikacją fizyczną mają na celu posiadanie wszystkich lub części aktywów bazowych indeksu. Istnieją trzy techniki replikacji fizycznej:

• Pełna replikacja

Pełna replikacja fizyczna ETF, najbardziej powszechna, polega na nabyciu wszystkich papierów wartościowych indeksu zgodnie z wagą indeksu. Na przykład ETF, który ma na celu replikację indeksu S&P500, portfel tego ETF musi składać się z tych samych aktywów, co indeks S&P 500 z tymi samymi wagami.

Ten rodzaj replikacji działa dobrze w przypadku bardzo płynnych rynków i/lub z dużą głębokością i/lub z indeksem, który śledzi niewiele akcji. Na przykład działa to dobrze w przypadku VOO i SPY, ponieważ są to stosunkowo nieliczne indeksy, wszystkie bardzo płynne i na jednym z najgłębszych rynków na świecie, tj. bardzo duże pozycje kupna/sprzedaży mogą zostać wchłonięte bez wpływu na cenę.

Ze względu na wyższe koszty operacyjne w tego typu replikacji, zarządzający ETF lub emitenci zazwyczaj korzystają z pożyczek papierów wartościowych, aby zmniejszyć to obciążenie.

• Replikacja metodą samplingu - próbkowania

Technika sampling ma na celu wybranie reprezentatywnej próbki indeksu, wybierając tylko bazowe papiery wartościowe niezbędne do tego, aby ETF działał jak najbliżej indeksu. Pozwala to zaoszczędzić na niektórych kosztach, o których już wspomniano, np. spread, płynność i głębokość.

Jednym ze sposobów na to jest próbkowanie warstwowe, które ma na celu podzielenie indeksu na różne podzbiory reprezentatywne dla jakiegoś czynnika (P/E, kapitalizacja itp.) lub sektora i wybranie tylko najbardziej reprezentatywnych instrumentów bazowych każdego z nich. Można to zrobić według uznania zarządzającego lub ilościowo.

Wadą tego rozwiązania jest to, że próbka ta może nie być tak zróżnicowana jak indeks lub może być reprezentatywna tylko w pewnych okolicznościach.

• Replikacja optymalizacyjna

Technika replikacji optymalizacyjnej wykorzystuje modele statystyczne do znajdowania korelacji między różnymi aktywami w indeksie, ich czynnikami i innymi zmiennymi w celu utworzenia bardziej wydajnego, solidnego i sprawdzonego portfela niż zwykłe próbkowanie i jest zwykle wykonywana przez algorytm. Celem jest nie tylko obniżenie kosztów, ale także poprawienie wydajności replikacji.

Te dwie metody, próbkowanie i optymalizacja, są zazwyczaj stosowane przez fundusze ETF śledzące indeks z bardzo szerokim koszykiem aktywów i/lub z niepłynnymi aktywami i/lub na płytkich rynkach, ponieważ pełna replikacja portfela może być trudna lub bardzo kosztowna, na przykład: niektóre indeksy obligacji, takie jak Bloomberg Barclays Global Aggregate Index, składa się z 26 264 aktywów, czy można sobie wyobrazić konieczność replikacji całego indeksu? Byłoby to kosztowne i nieopłacalne, a w konsekwencji błąd śledzenia również będzie wyższy.

Spójrzmy na przykład.

Poniższy ETF od Global X ETFs reklamuje się, że replikuje Solactive Global Lithium Index.

Jeśli porównamy aktywa tego ETF i aktywa indeksu, zobaczymy, że są one takie same:

Global X Lithium & Battery Tech ETF (LIT)

Solactive Global Lithium Index

Syntetyczne ETF

W przeciwieństwie do nich, fundusze ETF z replikacją syntetyczną są bardziej złożone, mają ten sam cel replikacji indeksu benchmarkowego, ale nie kupują aktywów bazowych indeksu, ale wykorzystują finansowe instrumenty pochodne, a mianowicie swapy, aby osiągnąć ten cel.

Działa to w ten sposób, że ETF zawiera umowę swapową z jednym lub kilkoma kontrahentami, zazwyczaj bankami inwestycyjnymi. W tej umowie swapowej kontrahent zgadza się zapłacić zwrot indeksu bez prowizji i opłat. W ten sposób emitent ETF przenosi ryzyko błędu śledzenia na stronę trzecią.

Ta metoda jest bardziej odpowiednia dla funduszy ETF, które śledzą bardzo szerokie i/lub niepłynne i/lub płytkie rynki lub z bardziej złożonymi strategiami, ponieważ pozwala zaoszczędzić wiele kosztów operacyjnych, o których pisaliśmy na początku artykułu. Na przykład rynki wschodzące czy bardzo niszowe tematy. Są również w stanie śledzić rynki, których nie można śledzić za pomocą fizycznej replikacji lub które są bardzo trudne i kosztowne, takie jak towary, waluty, zmienność i dźwignia finansowa.

Oczywiście ta zaleta wiąże się z dodatkowym ryzykiem kontrahenta.

W przypadku pożyczek papierów wartościowych udzielanych przez niektórych emitentów fizycznych replikacji funduszy ETF istnieje również ryzyko kontrahenta i minimalizują je, wymagając od pożyczkobiorcy zabezpieczenia (prawie zawsze o stałym dochodzie na poziomie inwestycyjnym) powyżej wartości pożyczonych aktywów, które są wyceniane codziennie po cenie rynkowej i deponowane u niezależnego powiernika.

W przypadku replikacji syntetycznej ze swapami, musimy podzielić je na dwa rodzaje w zależności od sposobu zarządzania ryzykiem kontrahenta

• Funded Swap
  

W tym typie replikacji emitent ETF deponuje przepływy uzyskane z utworzenia jednostek u kontrahenta. Kontrahent zobowiązuje się do zapewnienia zwrotu z indeksu przed opłatami i kosztami, a także deponuje zabezpieczenie u niezależnego powiernika, który przechowuje je na rzecz emitenta ETF. Zabezpieczeniem mogą być aktywa różnych klas aktywów

Zabezpieczenie musi być zdywersyfikowane i podobnie jak w przypadku pożyczek papierów wartościowych, musi być warte więcej niż wartość aktywów, które zabezpiecza i jest wyceniane codziennie po cenie rynkowej.

• Swap bez zabezpieczenia

W tym typie replikacji emitent ETF również deponuje przepływy uzyskane z utworzenia jednostek u kontrahenta. Otrzymuje również zabezpieczenie, które jest zdeponowane u niezależnego powiernika, który przechowuje je na rzecz emitenta ETF. Zabezpieczenie ma takie samo traktowanie i charakterystykę jak w przypadku swapu finansowanego.

Różnica polega na tym, że emitent ETF albo fizycznie tworzy koszyk aktywów, albo nabywa go od kontrahenta swapowego zwanego koszykiem zastępczym. Koszyk ten niekoniecznie jest taki sam jak indeks ETF. Emitent ETF zobowiązuje się dostarczyć zwroty tego koszyka kontrahentowi swapowemu, a w zamian kontrahent swapowy dostarczy zwroty indeksu przed opłatami i prowizjami. Również w tym przypadku istnieje niezależny powiernik, który zabezpiecza ten koszyk aktywów.

Zarówno w przypadku finansowanych, jak i niefinansowanych replik syntetycznych, rozporządzenie UCITS wymaga, aby ryzyko kontrahenta było zdywersyfikowane, ponieważ ogranicza każdego kontrahenta do posiadania tylko 10% aktywów ETF. Istnieją również inne środki mające na celu zminimalizowanie tego ryzyka, takie jak: żądanie większego zabezpieczenia wycenianego codziennie, resetowanie swapu codziennie.

Weźmy praktyczny przykład:

Głównymi emitentami syntetycznych ETF-ów w Europie są Barclays, Xtrackers i Lyxor. W tym przykładzie wybierzemy ETF od Xtrackers: S&P 500 Swap UCITS ETF. Uzyskujemy dostęp do informacji o tym produkcie i znajdujemy następujące informacje:

Jeśli porównamy portfel indeksu i portfel ETF, zobaczymy, że istnieją różnice w składzie:

Portfel indeksu S&P500

Portfel koszyka zastępczego

Ten ETF działałby w następujący sposób. Zawiera on umowę swapową z różnymi kontrahentami (według prospektu Barclays, J.P. Morgan i Morgan Stanley). Jeśli na przykład zwrot wygenerowany przez portfel ETF jest niższy niż zwrot indeksu, który replikuje, tj. S&P 500, ETF będzie musiał zapłacić kontrahentom różnicę. Podobnie, jeśli zwrot wygenerowany przez indeks jest niższy niż portfel ETF, kontrahenci będą musieli zapłacić różnicę.

Na rynku nie ma zbyt wielu syntetycznych ETF-ów replikujących indeks. W Europie stanowią one zaledwie 16% rynku ETF, a w USA tylko 1% (dane za 2020 r.).

Szukasz brokera? Sprawdź nasze rekomendacje

DEGIRO

• Regulowany przez BaFin i Bundesbank.
• Dobry wybór produktów, w tym inne złożone instrumenty, takie jak opcje i kontrakty futures, na start.
• Obsługa klienta w języku polskim.

Odwiedź

Inwestowanie wiąże się z ryzykiem utraty środków.

Pepperstone

• Szybkie założenie konta.
• Dostępnych jest wiele platform i narzędzi.
• Doskonała obsługa klienta.

Odwiedź

75,5% kont inwestorów traci pieniądze podczas handlu CFD oferowanymi przez tego dostawcę.

Freedom24

• Szeroki zakres klas aktywów i rynków; +41500 akcji i funduszy ETF oraz 800 000 amerykańskich opcji na akcje
• Bezpieczny, regulowany broker
• Oprocentowane konto do 8%
• Dostęp do raportów z podstawowymi informacjami o spółkach

Odwiedź

Inwestowanie niesie ze sobą ryzyko straty.