Analiza fundamentalna
W świecie inwestycji siła tkwi w liczbach. Jednym z przykładów są rachunki zbiorcze (omnibus accounts). Są to rachunki papierów wartościowych, na których łączone są akcje wielu inwestorów. Daje im to dostęp do produktów inwestycyjnych, które w innym przypadku byłyby poza ich zasięgiem.
Może się tak zdarzyć, gdy minimalne wymagania inwestycyjne dla danego produktu są nieosiągalne (przynajmniej dla kieszeni drobnego inwestora) lub opłaty są zbyt wysokie.
Rachunki zbiorcze (omnibus accounts) to rachunki papierów wartościowych, w których aktywa wielu klientów są konsolidowane na jednym rachunku powierniczym zarządzanym przez brokera. Choć formalnie papiery wartościowe należą do poszczególnych inwestorów, ich zarządzanie odbywa się centralnie, co umożliwia efektywniejsze obliczanie kosztów transakcyjnych i dostęp do rynków międzynarodowych.
Konta Omnibus są więc tworzone w celu bardziej efektywnego zarządzania, ponieważ konsolidują dwukierunkową relację pomiędzy klientem a brokerem.
➡️ Przeczytaj, jakie czynniki wpływają na wycenę spółki według analizy fundamentalnej.
Rachunki zbiorcze podlegają regulacjom prawnym ustalonym przez odpowiednie organy nadzoru, co zapewnia ich bezpieczeństwo oraz transparentność. W różnych krajach rachunki te są zwykle regulowane przez organy publiczne zależne od administracji i wskazują, kiedy można utworzyć rachunek zbiorczy. Instrument ten jest niezbędny do obrotu papierami wartościowymi na rynkach międzynarodowych i pod warunkiem, że spełnia on określone wymogi prawne.
Ten rodzaj rachunku jest stosowany głównie na międzynarodowych rynkach długu publicznego oraz przez wyspecjalizowanych brokerów. Podmiot zabezpieczający nabywa jeden rachunek w imieniu własnym i klientów, ale deklarując, że odpowiada on osobom trzecim, dzięki czemu firma może swobodnie działać, ale zaświadczając, że te środki są własnością klientów, dla których pracuje i podejmuje decyzje.
Konto to będzie odzwierciedlać wszystkie ruchy i operacje, które firma wykonuje w imieniu osób trzecich, jak również ewentualne wyjście klientów w przypadku, gdy chcą oni zakończyć działalność.
Główna zaleta rachunków zbiorczych to oszczędność kosztów transakcyjnych: konsolidacja aktywów na jednym rachunku omnibus umożliwia obniżenie kosztów transakcyjnych, zwłaszcza przy handlu międzynarodowym, co może znacząco wpłynąć na ostateczną rentowność inwestycji.
Wadami natomiast są przede wszystkim:
Przed zawarciem umowy rachunku zbiorczego inwestor musi być bardzo pewny podmiotu, z którym zawiera umowę oraz warunków i ryzyka, które przyjmuje na siebie.
Kapitał zgromadzony na rachunkach typu omnibus pozostaje własnością poszczególnych inwestorów i nie może być nadzorowany ani dysponowany przez brokera bez wyraźnej zgody klienta. Przy wyborze takiego rachunku należy zwrócić szczególną uwagę na politykę brokera dotyczącą zarządzania aktywami, w tym na zasady wynajmu papierów wartościowych.
Ponadto, ponieważ rachunek zbiorczy konsoliduje aktywa wielu inwestorów, niewywiązanie się z zobowiązań przez jednego klienta może wpłynąć negatywnie na całą grupę – dlatego kluczowe są również koszty operacyjne i mechanizmy zabezpieczające interesy wszystkich posiadaczy.
Przeczytaj także:
Rachunki zbiorcze (omnibus accounts) stanowią efektywne rozwiązanie dla inwestorów, umożliwiając im dostęp do produktów inwestycyjnych, które w przypadku indywidualnych kont mogłyby być poza zasięgiem.
Mimo, że obniżają koszty transakcyjne, wiążą się z pewnym ryzykiem utraty kontroli nad posiadanymi papierami wartościowymi.
Przed wyborem rachunku typu omnibus, inwestorzy powinni dokładnie zapoznać się z warunkami umowy oraz polityką zarządzania aktywami stosowaną przez danego brokera, aby świadomie podejmować decyzje inwestycyjne.
Inwestowanie w produkty finansowe wiąże się z pewnym poziomem ryzyka.
71% rachunków detalicznych CFD odnotowuje straty.
61% rachunków inwestorów traci pieniądze, handlując kontraktami CFD z tym dostawcą.