Handel surowcami
Handel surowcami jest wyjątkowo popularny i wtedy pojawia się pytanie: jakie wskaźniki do handlu surowcami stosować? Surowce to dobra występujące w przyrodzie lub takie, które są wykorzystywane w różnych procesach mających na celu wytworzenie dóbr finalnych.
Inwestowanie w surowce to sprawdzony sposób na dywersyfikację portfela inwestycyjnego. Warto jednak pamiętać o różnicy między inwestowaniem a spekulacją. Każdy, kto planuje wejść na rynek surowców, powinien jasno określić swoje cele i zrozumieć zmienne wpływające na wahania cen. To kluczowe, by skutecznie poruszać się w świecie dynamicznie zmieniających się notowań.
Ceny surowców często reagują na szereg czynników, takich jak zmiany polityczne, ekonomiczne czy środowiskowe, co stwarza wiele okazji inwestycyjnych. Dzięki temu rynek ten może być atrakcyjny zarówno dla inwestorów długoterminowych, jak i tych, którzy preferują krótkoterminowe spekulacje.
Zobacz także: Jak inwestować w surowce oraz popularne strategie tradingowe
Handel surowcami wymaga znajomości wskaźników technicznych, które pomagają lepiej zrozumieć dynamikę rynku. Warto pamiętać, że trading to nie przypadkowa gra – wymaga wiedzy, treningu i zrozumienia struktury rynku.
Wskaźniki techniczne, takie jak średnie kroczące, RSI czy MACD, pozwalają lepiej analizować ruch cen na wykresach. Są one szczególnie przydatne w identyfikacji trendów, poziomów wsparcia i oporu czy potencjalnych punktów zwrotu. Dzięki nim traderzy mogą podejmować bardziej świadome decyzje inwestycyjne i efektywniej zarządzać ryzykiem.
Analiza techniczna i wskaźniki w praktyce
Analiza techniczna skupia się na badaniu historycznych ruchów cen, co umożliwia prognozowanie przyszłych zmian. Wykresy i wskaźniki techniczne pomagają w wizualizacji trendów, co jest nieocenione w określaniu odpowiednich momentów wejścia i wyjścia z rynku.
Inwestowanie w surowce, wsparte odpowiednią analizą i narzędziami, może być efektywnym sposobem na dywersyfikację portfela. Jednak jak w każdej formie inwestycji, kluczowe jest zachowanie ostrożności i systematyczne rozwijanie swoich umiejętności.
Średnia krocząca wygładza wahania cen, co ułatwia identyfikację trendów.
Bierze pod uwagę historię ceny, która zmieniała się w ciągu ostatnich kilku transakcji. Średnia ruchoma pomaga traderowi zidentyfikować poziomy wsparcia i oporu. Prosta średnia ruchoma jest typową średnią arytmetyczną ceny. Otrzymuje się ją poprzez zsumowanie cen zamknięcia z N okresów czasowych i podzielenie otrzymanego wyniku przez N.
Dla uproszczenia: liczba elementów (cen) jest stała, natomiast rozpatrywane okno czasowe postępuje: najstarszy element serii jest zastępowany każdego dnia przez nowy. Pomaga również mierzyć zmiany w składniku aktywów na podstawie cen historycznych, aby określić jego przyszłe ruchy.
Na przykład 50-dniowa średnia krocząca bierze wartości z ostatnich 50 sesji i jest przeliczana każdego dnia, dodając najnowsze dane i wyłączając z obliczeń te najbardziej odległe, tak że zawsze brane jest pod uwagę tylko 50 dn.
Oscylator stochastyczny jest szeroko stosowany w analizie technicznej. Został stworzony w 1970 roku przez George'a Lane'a. Wskaźnik jest przydatny do identyfikacji stref wykupienia i wyprzedania w taki sposób, aby zapewnić inwestorowi możliwe sygnały wejścia i wyjścia z określonego towaru, w zasadzie biorąc pod uwagę notowania w odniesieniu do minimum i maksimum, w danym okresie czasu.
Sam George Lane używał go w precyzyjnym celu oceny odległości między słupkami/świecami zbliżającymi się do minimum lub maksimum interwału czasowego. Nie są wymagane żadne specjalne obliczenia, ponieważ platformy handlowe wykonują je automatycznie. Wzór na obliczenie oscylatora stochastycznego jest następujący:
%K = 100(C - L14)/(H14 - L14)
Wartość oscylatora waha się w granicach od 0 do 100. Gdy jest powyżej 80 oznacza to, że mamy do czynienia z poziomem wykupienia, a więc cena zamknięcia jest bliska maksimum zakresu cenowego. Kiedy spadnie poniżej 20 oznacza to, że mamy do czynienia z poziomem wyprzedania i cena zamknięcia jest bliska minimów. Należy pamiętać, że te sygnały nie zawsze oznaczają natychmiastowy zwrot i najlepiej potwierdzać je dodatkowymi wskaźnikami.
Commodity Channel Index to oscylator używany do określenia, kiedy towar osiąga lub znajduje się w stanie wykupienia lub wyprzedania.
Aby uprościć, overbought i oversold odnosi się do fazy na rynkach, gdy dany składnik aktywów osiąga swój szczytowy punkt, w którym jest kupowany przez handlowców, lub sprzedawany.
W 1980 roku Donald R. Lambert wymyślił i rozwinął wspomniany oscylator/wskaźnik, którego podstawowym założeniem jest to, że rynki towarowe, podobnie jak inne rynki finansowe, poruszają się w cyklach z wyżami i niżami powtarzającymi się w określonych odstępach czasu.
CCI jest tworzony przez linię reprezentującą cenę pomiędzy wartościami z zakresu od -200 do +200 przeplataną linią zerową (są to najczęstsze zakresy, ale CCI może wychodzić poza nie).
Jeśli np. osiągnie fazę wykupienia i pomimo tego nadal będzie wzrastać, można założyć kontynuację fazy hossy. Jeśli natomiast oscylator pozostanie w fazie wyprzedania, a wręcz będzie kontynuował spadki, wskazana jest kontynuacja niedźwiedziego trendu.
Bez konieczności zagłębiania się w specjalne formuły, nawet dla CCI, obliczenia są wykonywane automatycznie przez platformę na podstawie okresu ustawionego przez inwestora. Z pewnością jest to wskaźnik ceniony za swoją uniwersalność. Jest w stanie, w rzeczywistości, sugerować odwrócenie.
Jednym z najpopularniejszych oscylatorów stosowanych w analizie technicznej jest wskaźnik RSI, Relative Strength Index. Jest to wskaźnik momentum należący do kategorii oscylatorów i stanowi przydatne narzędzie do oceny siły ceny. Momentum jest obliczane poprzez spojrzenie na ciągłe zmiany w cenie aktywów w określonym przedziale czasu.
J. Welles Wilder Jr, który stworzył wskaźnik RSI, zdefiniował dwie kluczowe wartości referencyjne:
1) RSI mniej niż 30, w tym przypadku mamy do czynienia z wyprzedaniem rynku, a więc możliwym byczym odwróceniem w przyszłości.
2) RSI większy niż 70, w tym przypadku mamy do czynienia z sytuacją wykupienia, która może wkrótce dać początek niedźwiedziemu odwróceniu.
Należy jednak pamiętać, że w silnych trendach RSI moze utrzymywać się powyżej 70 i poniżej 30 przez dłuższy czas, dlatego najlepiej stosowac go w połączeniu z innymi.
Oto lista najlepszych brokerów do handlu towarami.
Zobacz także: Brokerzy do inwestowania w surowce
Istnieją różne sposoby inwestowania w surowce i towary. Możliwe jest kupowanie i sprzedawanie fizycznych towarów, nawet jeśli kupowanie ich może być niepraktyczne, co więcej, znacznie bardziej powszechne jest handlowanie na rynku za pomocą na przykład kontraktów terminowych.
Kontrakt futures jest umową prawną pomiędzy dwoma stronami na handel towarem lub koszykiem po z góry określonej cenie w określonym dniu w przyszłości.
Producenci wykorzystują kontrakty futures, aby zagwarantować cenę swojego produktu przed jego sprzedażą. Kontrakty te są przedmiotem obrotu na rynku regulowanym i stanowią zobowiązanie do odroczonego zakupu składnika aktywów po z góry ustalonej cenie.
Kupujący zajmuje pozycję długą, a sprzedający pozycję krótką. Ogólnie rzecz biorąc, kontrakty terminowe nie kończą się fizyczną dostawą aktywów bazowych, ale inwestorzy wolą „zamknąć” otwarte pozycje poprzez odsprzedaż lub zakup wcześniejszego kontraktu terminowego. Giełda, w tym przypadku, staje się kontrahentem sprzedającego i kupującego, wymagając wniesienia depozytów zabezpieczających.
CFD (Contracts for Difference) to kolejna możliwość inwestowania w towary. Są to instrumenty pochodne, za pomocą których handluje się różnicą wartości określonego towaru. Inwestor spekuluje na wzrost lub spadek cen w celu osiągnięcia zysku.
CFD to instrumenty oferujące takie zalety jak przystępność i wygoda w porównaniu z tradycyjnym inwestowaniem. Na przykład, aby zainwestować w ropę naftową, inwestor może otworzyć pozycję kupna lub sprzedaży, wybierając opcję długą lub krótką w zależności od swojej prognozy cenowej.
Dzięki dźwigni finansowej możliwe jest zwielokrotnienie zysków, ale również zwiększenie ryzyka na ewentualną stratę. Marża (depozyt zabezpieczający) wymagana do handlu to kwota kapitału, która musi być utrzymywana w rachunku
74-89% kont inwestorów traci pieniądze podczas handlu CFD oferowanymi przez tego dostawcę.
61% rachunków inwestorów traci pieniądze, handlując kontraktami CFD z tym dostawcą.
71% rachunków detalicznych CFD odnotowuje straty.
Zastrzeżenie: