Co to jest dźwignia finansowa na rynku Forex?

Pobierz w formacie PDF

Dźwignia finansowa, czyli po angielsku leverage, to narzędzie stosowane w handlu, które pozwala zająć pozycję na rynku za określoną kwotę pieniędzy, jednocześnie nie trzymając pełnej kwoty na koncie. Innymi słowy jest to mechanizm, który pozwala pożyczyć pieniądze od pośrednika (brokera lub banku), aby otworzyć pozycję na rynku, przy mniejszej inwestycji.

Czym jest dźwignia finansowa na Forex?

W poprzednim artykule, w którym mówiłam o kontraktach terminowych na indeksy giełdowe, wspomniałam również o efekcie dźwigni, która jest nieodłącznym elementem tych kontraktów.

Na przykładzie tego artykułu o kontrakcie futures z indeksem Ftse Mib jako instrumentem bazowym powiedziałam, że wartość kontraktu wynosi 5 x 24620 = 123100 €, gdzie 24620 to wartość indeksu Ftse Mib, a 5 € to wartość 1 punktu tego kontraktu futures na indeks.

Nasz broker, czyli osoba, która pozwala nam działać na rynkach finansowych, nie żąda od nas aż tyle, ale powiedzmy, że prosi nas o 10%, czyli 12310 euro, co nazywamy depozytem początkowym.

Ponieważ przy tej kwocie poruszamy kontraktem futures, który ma 10-krotność kontr wartości, dźwignia, którą stosujemy wynosi 10 lub 10:1.

Pamiętaj, że każdego dnia kontrakt terminowy może poruszać się na naszą korzyść lub przeciwko nam. W tym sensie należy zawsze brać pod uwagę depozyt, który tym samym znacznie ogranicza efekt dźwigni.

Innym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest to, że nie wszyscy brokerzy proszą o taki sam depozyt zabezpieczający, choć jest on na ogół podobny. Wreszcie, depozyt zabezpieczający jest również związany z rodzajem instrumentu bazowego, który jest zaangażowany i nie jest koniecznie związany z instrumentami pochodnymi, ale zobaczymy to w dalszej części artykułu.

Jak obliczyć dźwignię finansową?

Sposób działania dźwigni zakłada na przykład, że inwestujesz tylko 100 euro, ale otwierasz pozycję wartą ponad 1000. Resztę pieniędzy dokłada broker. Zatem zysk z transakcji lub ewentualna strata liczona jest od zainwestowanych pieniędzy, czyli 1000 euro.

Dzięki dźwigni finansowej można więc na danej transakcji kupna/sprzedaży odnotować zysk wyższy niż ten, który został odnotowany przy początkowych 100 euro.

Zastosowanie dźwigni finansowej uzgadnia się z brokerem w zamian za depozyt zabezpieczający pozycję na swoim rachunku, obliczany jako procent wartości otwartej pozycji.

Dźwignia finansowa: Wzór

Z matematycznego punktu widzenia dźwignię można wyrazić za pomocą następującego wzoru:

Dźwignia finansowa = kapitał zainwestowany/kapitał własny

Dodatkowo zdefiniowany jest depozyt zabezpieczający, czyli część kapitału, która jest zatrzymywana na pokrycie ewentualnych strat. Konkretnie rzecz ujmując, depozyt zabezpieczający to kwota pieniędzy, którą inwestor musi zdeponować u brokera jako zabezpieczenie na wypadek ewentualnych strat. A gdy pozycja zostanie zamknięta, marża jest zwracana, więc nie ma żadnych kosztów dla inwestora.

Niemniej jednak, różni brokerzy mają różne wymagania dotyczące depozytu. Dlatego też zaleca się, aby przed zawarciem jakiejkolwiek transakcji zapytać o politykę brokera w zakresie stosowania dźwigni. Ponadto należy pamiętać, że dźwignia i depozyt zabezpieczający są ze sobą odwrotnie powiązane, co oznacza, że im wyższa dźwignia, tym niższy depozyt zabezpieczający wymagany przez brokera.

A więc:

Marża= 100/Dźwignia

Należy zaznaczyć, że gdy dostępny depozty zbliża się do zera, broker zastosuje tak zwane wezwanie do uzupełnienia depozytu (margin call). Oznacza to, że zamknie wszystkie otwarte pozycje, aby uniknąć strat większych niż pieniądze, które masz na swoim koncie. Każdy broker ma inne limity wezwania do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego.

Depozyt zabezpieczający

„Margin Call” (depozyt zabezpieczający), oznacza, że broker zamknie wszystkie otwarte pozycje, aby uniknąć strat większych niż pieniądze posiadane na rachunku i poprosi o ich natychmiastowe uzupełnienie. Każdy broker ma inne limity dla „Margin Call”.

Dźwignia finansowa	Wskaźnik dźwigni	Marża %
1:10	10	100/10= 10%
1:50	50	100/50=2%
1:100	100	100/100=1%
1:200	200	100/200=0,5%
1:500	500	100/500=0,2%

Dlaczego warto handlować z dźwignią finansową?

Głównym powodem stosowania dźwigni jest to, że przy ograniczonej ilości pieniędzy można poruszać znacznie większe kwoty. W powyższym przykładzie mówiliśmy o realistycznej dźwigni 10 dla kontraktów terminowych na indeksy giełdowe, ale ta dźwignia może być znacznie wyższa, zwłaszcza na rynku wymiany walut.

Jeśli wrócimy do poprzedniego przykładu, to jeśli futures na Ftse Mib miałby ruch w górę o 0,5 %, co jest całkowicie realne w ciągu dnia, kupujący kontrakt zyskałby 0,5 % wartości kontraktu. Ponieważ używasz dźwigni 10, zysk wyniesie 0,5*10=5%, co w ciągu jednego dnia jest doskonałym zyskiem.

Brokerzy No ESMA z wysoką dźwignią

ActivTrades

Brokerzy spoza ESMA to pośrednicy finansowi, którzy działają poza granicami Europy lub bez licencji europejskiej. Brokerzy ci nadal podlegają regulacjom, ale mogą pozwolić na dźwignię przekraczającą 30. Do najbardziej znanych należy ActivTrades. Broker ten umożliwia przede wszystkim handel za pomocą kontraktów CFD, które są również instrumentami lewarowanymi, powiązanymi z wartością indeksu giełdowego, akcji, towaru, giełdy walutowej, kryptowalut.

ActivTrades oferuje marże do 200. Istnieje klauzula zabezpieczająca przed zamknięciem marży w wysokości 50%. Jeśli całkowity depozyt zabezpieczający na rachunku spadnie o 50%, ActiveTrades zamknie pozycje, aby chronić rachunek klienta.

Tutaj znajdziesz listę najlepszych brokerów z wysoką dźwignią.

Ryzyko związane z dźwignią finansową w handlu

Ryzyko związane z dźwignią finansową jest nieodłącznie związane z możliwością jej zastosowania. W rzeczywistości, wracając do przykładu podanego powyżej, gdyby transakcja się nie powiodła, straciłbyś 5% swojego depozytu zabezpieczającego w ciągu jednego dnia, który, przypominam, musi być uzupełniony na koncie, aby kontynuować handel tym instrumentem pochodnym.

Ponadto, ryzyko dźwigni staje się wybuchowe w fazach wysokiej zmienności. W rzeczywistości wiemy, że kiedy pojawiają się konkretne wiadomości, które rozpalają rynek, mogą wystąpić znacznie większe niż przeciętne ruchy.

Dzień z pewnym ruchem rynku o 4% może spowodować stratę 40% depozytu zabezpieczającego, jeśli pozostaniemy w początkowym przykładzie z depozytem zabezpieczającym x10.

Prawdą jest, że może to być również zysk, ale a priori nie można wiedzieć, czy wyjdziemy z transakcji z zyskiem czy stratą. Dlatego w szczególnie złe dni możesz znacznie zmniejszyć swój kapitał.

Pamiętaj też, że broker prosi o uzupełnienie depozytu zabezpieczającego, jeśli przekroczysz pewną kwotę. Jeśli nie uzupełnisz depozytów zabezpieczających, broker zamknie pozycję.

Jak działa dźwignia finansowa w tradingu?

Dźwignia finansowa jest z pewnością przydatnym narzędziem, ale powinna być stosowana tylko wtedy, gdy jesteś z nią zaznajomiony i jesteś doświadczonym traderem. W przeciwnym razie dźwignia może doprowadzić do szybkiego wyzerowania kont handlowych.

Podstawą jest dobra strategia zarządzania ryzykiem, czyli ile kapitału wykorzystać na handel lewarowany i jaki stop-loss umieścić w swoim handlu.

Z pewnością im większa dźwignia, tym większe ryzyko. Dlatego też Esma (organ nadzorujący rynki finansowe w Unii Europejskiej) określiła limity dźwigni finansowej, które wynoszą.

• Dźwignia finansowa do 30 dla kursów walut, w których występuje dolar amerykański (USD), euro (EUR), jen (JPY), funt szterling (GBP), dolar kanadyjski (CAD) lub frank szwajcarski (CHF);
• Dźwignia finansowa do 20 w przypadku wymiany walutowej, w której występuje co najmniej jedna waluta nie wymieniona na powyższej liście oraz w przypadku instrumentów pochodnych, których bazą jest złoto lub jeden z następujących indeksów akcji: FTSE 100, CAC 40, DAX30, Dow Jones Industrial, S&P 500, Nasdaq Composite, Nasdaq 100, Nikkei 225, ASX 200 i Eurostoxx 50;
• Dźwignia 10:1 dla instrumentów pochodnych, które mają za podstawę surowce lub indeksy akcji inne niż wymienione powyżej;
• Dźwignia 5:1 dla instrumentów pochodnych mających za podstawę akcje lub inne instrumenty nie wymienione powyżej;
• Dźwignia 2:1 dla instrumentów pochodnych z kryptowalutami jako bazowymi.

Tylko posiadając profesjonalny rachunek handlowy, do którego potrzebne są specjalne wymagania, można przekroczyć te limity.

Przyjrzyjmy się teraz konkretnym przykładom na różnych rynkach.

Jak działa dźwignia finansowa: Przykład

Obliczanie dźwigni: dźwignia 1:50 oznacza, że minimalny depozyt zabezpieczający wymagany przez inwestora wynosi 1/50=2%. I odwrotnie, jeśli istnieje stosunek 1:100, oznacza to, że od inwestora wymaga się posiadania co najmniej 1/100=1% całkowitej wartości transakcji dostępnej na rachunku handlowym.

Standardowy handel odbywa się na 100.000 jednostkach waluty, więc dla transakcji tej wielkości dźwignia wynosi 1:50 lub 1:100. Dźwignia 1:200 jest zazwyczaj stosowana dla pozycji o wartości 50 000 lub mniejszej.

Dźwignia finansowa i akcje

Bez użycia instrumentów pochodnych, Twój broker pozwala Ci na handel lewarowanymi akcjami na różnych rynkach. Od decyzji brokera zależy, na jakich papierach wartościowych można zastosować dźwignię generalnie nie wynosi ona więcej niż 5.

Dźwignia ta sprawdza się zwłaszcza w przypadku inwestorów intraday, którzy muszą zamknąć transakcję w ciągu dnia. Istnieje również dźwignia wielodniowa, z reguły niższa, która pozwala na trzymanie pozycji przez kilka dni. Oczywiście tego typu operacje wiążą się z kosztami, które określa każdy broker.

Niektórzy brokerzy pozwalają również na stosowanie dźwigni finansowej w przypadku funduszy ETF.

Dźwignia finansowa i indeksy

Wcześniej widzieliśmy przykład dźwigni dla indeksu Ftse Mib i jak zaznaczyliśmy, nie może ona przekroczyć wartości 10 według zasad Esma.

Wszystkie główne indeksy giełdowe posiadają instrumenty pochodne, za pomocą których można operować dźwignią finansową, które są następnie najczęściej stosowanymi instrumentami dźwigni. Niektórzy brokerzy pozwalają na handel z korzystniejszą marżą, pod warunkiem, że handlujesz tylko intraday i dlatego musisz zamknąć transakcję w ciągu dnia.

Dźwignia finansowa i surowce

Surowce były pierwszymi instrumentami finansowymi, na których zastosowano instrumenty pochodne.

W tym przypadku depozyty zabezpieczające są bardzo zróżnicowane, ponieważ kontrakty na instrumenty pochodne mają różne wielkości, a różne towary mają również różne zmienności.

Aby podać przykład metali, kontrakt futures na złoto notowany na Comex wymaga depozytu zabezpieczającego w wysokości około 7000 USD w stosunku do kontraktu wartego obecnie około 180000 USD; dźwignia wynosi około 25.

W przypadku platyny notowanej na Nymexie wymaga to depozytu zabezpieczającego w wysokości około 3000 USD wobec kontraktu wartego obecnie około 50000 USD; dźwignia wynosi około 16.

Dźwignia finansowa na rynku Forex

Forex to najbardziej znany i najskuteczniejszy rynek nieregulowany, a zmienność jest najczęściej niska. Dlatego właśnie dźwignia finansowa może być większa na Forex niż na innych rynkach.

Na przykład, jeśli chcesz zająć pozycję w euro w stosunku do dolara w wysokości 10000 euro, jeśli Twój broker pozwala na depozyt zabezpieczający w wysokości 20, potrzebujesz 500 euro, aby otworzyć tę pozycję. Jak wspomniano powyżej, istnieją również depozyty zabezpieczające, które są potrzebne do skompensowania wszelkich strat na istniejącej pozycji, które w związku z tym zmniejszają efektywną dozwoloną dźwignię.

Często zadawane pytania

Pobierz w formacie PDF