Dźwignia finansowa jest instrumentem używanym w handlu, który pozwala Ci zaryzykować pewną kwotę pieniędzy, nawet jeśli nie masz pełnej kwoty na swoim koncie. Innymi słowy, jest to mechanizm, który pozwala na pożyczenie pieniędzy od pośrednika (Brokera lub Banku) w celu otwarcia pozycji na rynku, przy niewielkiej inwestycji. W ten sposób można generować większe zyski lub większe straty. Termin „Dźwignia” oznacza „Podnosić, poruszać coś za pomocą dźwigni”.
Dźwignia finansowa: Funkcje
Funkcją dźwigni finansowej jest na przykład, zainwestowanie tylko 100 euro, aby otworzyć pozycję, która jest warta więcej niż 1000 euro. Resztę wykłada agent (Broker lub Bank). Dlatego też zysk z operacji lub jakakolwiek strata jest obliczana na podstawie przeniesionej równowartości, 1000 euro. Dzięki dźwigni finansowej możliwe jest odnotowanie zysku z danej operacji kupna-sprzedaży, wyższego niż zysk odnotowany przy początkowych 100 euro.
Wykorzystanie Dźwigni Finansowej jest uzgadniane z pośrednikami (Broker lub Bank) w zamian za depozyt zabezpieczający pozycję na Państwa rachunku, obliczany w procentach od wartości otwartej pozycji.
Wzór
Z matematycznego punktu widzenia, dźwignia może być wyrażona następującym wzorem:
Dźwignia finansowa= zainwestowany kapitał/kapitał własny
Ponadto, w celu zagwarantowania pozytywnego wyniku manewru, zdefiniowano „Margines” czyli część kapitału, która jest zatrzymywana na pokrycie ewentualnych strat. Konkretnie rzecz ujmując, depozyt zabezpieczający to kwota pieniędzy, którą inwestor musi zdeponować u brokera jako gwarancję pokrycia ewentualnych strat. A po zamknięciu pozycji, depozyt jest zwracany, więc depozyt nie stanowi kosztu dla inwestora.
Niemniej jednak, depozyt zabezpieczający wymagany w celu wykorzystania dźwigni finansowej zmienia się w zależności od brokera. Dlatego też zaleca się, aby przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji zapytać o politykę swojego brokera w zakresie korzystania z dźwigni finansowej. Dodatkowo należy pamiętać, że dźwignia i depozyt zabezpieczający są połączone w sposób odwrotny, oznacza to, że im wyższa dźwignia, tym niższy depozyt zabezpieczający wymagany przez brokera.
A więc:
Marża= 100/ dźwignia finansowa
Margin Call
| Dźwignia finansowa | Wskaźnik dźwigni | Marża % |
| 1:10 | 10 | 100/10= 10% |
| 1:50 | 50 | 100/50=2% |
| 1:100 | 100 | 100/100=1% |
| 1:200 | 200 | 100/200=0,5% |
| 1:500 | 500 | 100/500=0,2% |
„Margin Call”, oznacza, że broker zamknie wszystkie otwarte pozycje, aby uniknąć strat większych niż pieniądze posiadane na rachunku i poprosi o ich natychmiastowe uzupełnienie. Każdy broker ma inne limity dla „Margin Call”.
Dźwignia finansowa może być stosowana zarówno na rynku walutowym, jak i na rynku Forex. Dźwignia finansowa na rynku Forex jest pożyczką dla inwestora od brokera, który zarządza rachunkiem inwestora. Jak na razie jest tak samo na obu rynkach, Forex i Currency Market.
Wysokość dźwigni finansowej wynosi 1:50, 1:100 lub 1:200 w zależności od brokera i wielkości pozycji, którą inwestor handluje. Jednak równie dobrze może to być 1:10 lub 1:20.
Wniosek
Podsumowując, można powiedzieć, że wiedza na temat obliczania „dźwigni” jest ważna, ponieważ rzeczywista dźwignia stosowana w handlu niekoniecznie jest maksymalną dźwignią oferowaną przez brokera. W rzeczywistości Broker jest niezbędny, aby uzyskać dostęp do rynków finansowych, na których wymagane są duże kwoty kapitału.
Ale jeśli chodzi o zarządzanie ryzykiem straty, to liczy się obliczenie rzeczywistej dźwigni. Im wyższa dźwignia, tym bardziej ryzykowne są zyski z handlu. Niemniej jednak, jeśli używasz dźwigni finansowej ryzyko musi być odpowiednio zarządzane przy użyciu „Stop Loss” i obliczaniu maksymalnej straty dla danej wielkości pozycji lub dla danego poziomu „Efektywnej Dźwigni”.
Inwestor może wykorzystać dźwignię finansową w celu zwiększenia swojej ekspozycji na rynek, płacąc mniej niż pełną kwotę inwestycji. W rezultacie inwestor może zająć większą pozycję w akcjach poprzez zastosowanie dźwigni w transakcji na akcjach.
Przykład: 1:50 dźwigni finansowej oznacza, że minimalny wymagany depozyt zabezpieczający dla inwestora wynosi 1/50=2%. Następnie, jeśli istnieje stosunek 1:100, oznacza to, że inwestor jest zobowiązany do posiadania co najmniej 1/100=1% całkowitej wartości transakcji na rachunku handlowym. Standardowy handel odbywa się na 100.000 jednostkach waluty, więc dla transakcji tej wielkości, dźwignia wynosi 1:50 lub 1:100. Dźwignia 1:200 jest zazwyczaj stosowana dla pozycji o wartości 50.000 lub mniejszej.
Dźwignia może przynieść większe zyski, ale może też spowodować większe straty. Kiedy lewarujesz swoją inwestycję, zwrot jest zasadniczo bardziej zmienny i jeśli nie możesz poradzić sobie z ryzykiem, nie rób tego.
Jak zacząć inwestować na giełdzie od podstaw
Jak inwestować na giełdzie od podstaw. Dowiedz się wszystkiego i zdecyduj się na swój styl inwestowania.
