Co to jest Model Gordona (GGM)?
Model wzrostu Gordona to model wynaleziony w 1950 r., który ma na celu określenie wewnętrznej wartości akcji spółki przy założeniu, że jej akcje są warte sumy wszystkich przyszłych dywidend zdyskontowanych do ich wartości bieżącej. Poniżej zobaczymy, jaki jest potencjał tego modelu, jakie mogą być jego ograniczenia, do czego można go wykorzystać, a na koniec zobaczymy konkretny przykład obliczeń.
Jak powstał model Gordona?
W roku 1950 Myron J. Gordon, wybitny profesor finansów na Uniwersytecie w Toronto, stworzył fundamenty modelu, który później w 1959 roku upublicznił. Model ten, znany jako Gordon Growth Model, stał się kluczowym narzędziem w analizie finansowej.
Gordon Growth Model opiera się na trzech kluczowych informacjach:
- Dywidenda na akcję
- Stopa zwrotu i
- Stopa wzrostu dywidendy.
Te trzy elementy składają się na kompletną ocenę wartości akcji.
Proces wykorzystania modelu jest względnie prosty. Odejmuje się stopę wzrostu od stopy zwrotu, a wynik dzieli się przez dywidendę. Otrzymana wartość stanowi przybliżoną wycenę każdej akcji, co umożliwia inwestorom dokładniejszą analizę potencjalnych inwestycji.
Czym jest model wzrostu Gordona (GGM)?
Model Gordona to model dyskontowania dywidend, który zakłada, że wzrost spółki jest stały. Model ten opiera się na teorii, że cena akcji powinna być równa cenie dywidend, które spółka otrzyma, zdyskontowanych do jej wartości netto.
Model Gordona: Wzór
Praktycznie niemożliwe jest ustalenie, jaka będzie wartość dywidend w każdym kolejnym roku, dlatego model Gordona zakłada, że wartość każdego roku jest równa wartości z roku poprzedniego powiększonej o niewielki wzrost.
Ten niewielki wzrost jest uważany za stały, tak jakby był średnią wszystkich przyszłych wzrostów. Wzór na ten model jest następujący:
Gdzie:
- P = Wartość bieżąca
- D0 = oczekiwana roczna dywidenda na akcję za bieżący rok.
- r = wymagany zwrot z akcji
- g = oczekiwany wzrost dywidendy.
Innymi słowy, jeśli cena rynkowa akcji jest niższa niż wynik uzyskany z modelu zdyskontowanych dywidend, akcja jest niedowartościowana i dlatego zaleca się jej zakup. Z drugiej strony, jeśli jest odwrotnie, cena rynkowa jest wyższa niż cena modelu i zdajemy sobie sprawę, że cena akcji jest zbyt wysoka, dlatego nie zalecamy jej kupowania.
Przykład modelu Gordona
Akcje Delta są notowane po 53 euro za akcję. Dywidenda na akcję wypłacona w bieżącym roku obrotowym wynosi 2 euro, a wzrost dywidendy szacowany jest na 5% rocznie. Inwestorzy mogą oczekiwać 8% zwrotu ze spółki.
Jak obliczyć wartość akcji Delta na podstawie tych danych?
Zacznijmy od obliczenia dywidendy za następny rok (D1). Wiemy, że dywidenda za bieżący rok wynosi 2 euro, a wzrost dywidendy (g) wynosi 5%.
Zatem:
D1 = D0 * (1+g) = 2,10 €.
Teraz, gdy oszacowaliśmy wartość D1, możemy użyć formuły GGM do określenia wartości wewnętrznej akcji Delta.
Zatem:
P = 2.10⁄0.08 – 0.05 = 70€
Tak więc, zgodnie z modelem Gordona, akcja jest obecnie niedowartościowana, ponieważ jest notowana po 53 EUR, ale jej wartość godziwa wynosi 70 EUR.
Znaczenie modelu Gordona dla akcji
Analityczne Narzędzie Ocen Wartości
Model wzrostu Gordona wyróżnia się jako kluczowe narzędzie w analizie finansowej, pozwalając inwestorom na precyzyjne obliczenie wartości akcji w dynamicznych warunkach rynkowych. Jest to nieoceniona pomoc w porównywaniu spółek działających w różnych branżach.
Wrażliwość na Zmiany
Warto zauważyć, że model Gordona jest niezwykle wrażliwy na zmiany, co wymaga od analityków przeprowadzania szczegółowych analiz wrażliwości. To podejście pozwala na dokładną ocenę, jak różne zmiany i założenia wpływają na wycenę akcji. Zgodnie z modelem, wartość akcji może wzrosnąć poprzez zwiększenie dywidendy, obniżenie stopy zwrotu wymaganej przez inwestora lub zwiększenie oczekiwanej stopy wzrostu dywidendy.
Ograniczenia i Wyzwania
Ciągłość Wzrostu Dywidend
Głównym ograniczeniem modelu Gordona jest jego założenie o ciągłym wzroście dywidend na akcję. W rzeczywistości, spółki rzadko prezentują taką stabilność z uwagi na cykle gospodarcze oraz inne wyzwania branżowe. Dlatego model ten najlepiej sprawdza się w przypadku spółek o stabilnych wzrostach.
Dysproporcje Pomiędzy Stopami
Innym istotnym wyzwaniem jest stosunek między stopą dyskontową a stopą wzrostu dywidendy używanym w modelu. Jeśli stopa zwrotu jest niższa od oczekiwanej stopy wzrostu dywidend, model staje się nieważny, co stanowi istotne ryzyko w analizie finansowej. Dlatego kluczowe jest dokładne określenie odpowiednich parametrów dla poprawnej oceny wartości akcji.
Szukasz brokera? Sprawdź nasze rekomendacje
Często zadawane pytania: Model Gordona Shapiro
Jest to model, który pozwala, za pomocą określonej metody obliczeń, określić wewnętrzną wartość akcji spółki przy założeniu, że jej akcje są warte sumy wszystkich przyszłych dywidend zdyskontowanych do ich wartości bieżącej.
Główne ograniczenie leży w jednym z założeń, na których opiera się model, a mianowicie założeniu, że dywidendy na akcję spółki będą nadal rosły: spółki rzadko wykazują stały i ciągły wzrost. Ponadto, jeśli stopa zwrotu jest niższa niż stopa wzrostu dywidendy na akcję, zwrot jest wartością ujemną, a model jest bezwartościowy.
GGM został wynaleziony w 1950 roku przez Myrona J. Gordona, profesora finansów na Uniwersytecie w Toronto, który opublikował go w 1959 roku.
