Handel
Młodzi traderzy, nowi na rynkach finansowych, powinni zapoznać się z transakcjami spreadowymi. Jedną z zalet, po zrozumieniu różnych aspektów technicznych, jest to, że spread trading to prawdopodobnie najłatwiejsza metoda spekulacji na rynkach finansowych.
W finansach operacyjnych spread może przybierać różne znaczenia. Ogólnie rzecz biorąc, spread odnosi się do różnicy pomiędzy dwoma cenami, stopami lub rentownością, tj. różnicą pomiędzy cenami, czyli podażą i popytem, papieru wartościowego lub aktywów, takich jak akcje, obligacje, waluty lub towary.
Jest to znane jako spread BID-ASK i odnosi się do różnicy między ceną po stronie popytu, czyli po stronie kupujących, a podaży, czyli po stronie sprzedających.
Spread może również odnosić się do różnicy w pozycji handlowej zajmowanej przez inwestora, tj. różnicy pomiędzy krótką (tj. sprzedażą) pozycją w jednym kontrakcie futures lub walucie a długą (tj. kupnem) pozycją w innym kontrakcie.
Oprócz tego pierwszego przykładu, spread może również odnosić się do różnicy pomiędzy kwotą płaconą przez dealera, emitentowi papieru wartościowego na rynku pierwotnym, w porównaniu do ceny, po której ten sam dealer sprzedaje go publicznie.
Jednak spread, oprócz skodyfikowania definicji o implikacjach operacyjnych, może być również traktowany jako barometr do pomiaru stopnia płynności rynku. Opisany powyżej spread BID-ASK polaryzuje uwagę traderów bardziej niż inne, ponieważ wpływa na niego wiele czynników:
W profesjonalnym handlu, transakcje spreadowe są zazwyczaj zawierane na opcjach lub kontraktach futures. Transakcje te są realizowane w celu uzyskania całkowitej transakcji netto o dodatniej wartości zwanej spreadem.
Po zdefiniowaniu spreadu w sensie ogólnym, spróbujmy teraz umieścić w kontekście różne rodzaje spreadów i ich implikacje operacyjne. Spróbujmy uprościć to pojęcie.
Spread trading polega na otwarciu pozycji kupna i sprzedaży na dwóch różnych instrumentach, we wcześniej ustalonych ilościach.
W handlu spreadowym kupuje się jedno aktywo (LONG) i sprzedaje drugie (SHORT), jednocześnie, dla określonych ilości. Wybór aktywów i ilości zależy od strategii, które chcesz wdrożyć, przy czym najczęściej stosowane są różne teorie bazowe i strategie. Do tej pory najczęściej wykorzystywanymi aktywami są surowce. Można jednak wybrać dowolny rodzaj składnika majątku.
Na przykład, jak widać na wykresach złota i srebra: powszechnie stosowana strategia handlu spreadami polega na wyborze dwóch aktywów z tego samego sektora, ponieważ przez większość czasu powinny one wyrażać spójny trend, czyli poruszać się w tym samym kierunku.
Możesz na przykład wybrać dwie akcje z tego samego sektora np. akcje banku Intesa i Unicredit. W kolejnym praktycznym przykładzie wykorzystamy właśnie te dwie akcje.
Powiedzieliśmy, że należy wziąć dwa aktywa z tego samego sektora, ponieważ potrzebujemy ich, aby poruszały się w tym samym kierunku. Aby zarabiać pieniądze na transakcjach spreadowych, musisz kupić silniejsze zabezpieczenie i sprzedać słabsze. Pozycja złożona, aby spróbować osiągnąć zysk z różnicy w wynikach dwóch handlowanych aktywów.
Tak więc spread trader musi umieć zidentyfikować dwa papiery wartościowe z tego samego sektora, które zmierzają w tym samym kierunku, ale z różną intensywnością, otwierając pozycję LONG na papierze silniejszym, czyli lepiej ustawionym pod względem siły względnej, a SHORT na słabszym.
Brzmi łatwo, prawda? To prawda, ale oczywiście są pewne kwestie, które należy rozważyć.
Nie ma jednego sposobu na zastosowanie spread tradingu do inwestycji. To powiedziawszy, można by pomyśleć, że wystarczy otworzyć pozycję kupna i sprzedaży na dwóch powiązanych aktywach i czekać. Tak nie jest, ponieważ kupowanie i sprzedawanie w tym samym czasie jest z pewnością podstawową koncepcją tej strategii, ale jak wiemy, rynek musi podlegać pewnej dynamice i żadne dwa aktywa nie zawsze rozwijają się w ten sam sposób.
Dlatego może się okazać, że w większości przypadków masz do czynienia z dwiema różnymi sytuacjami i w konsekwencji stosujesz dwie różne strategie:
W tej sytuacji względna siła jednego aktywa jest większa niż drugiego.
Oznacza to, że wraz z upływem czasu dwie linie cenowe będą zwiększać swój dystans, przyjmując na wykresie formację dywergencyjną.
W praktyce, jeśli akcje ALFA mają stały wzrost 5% tygodniowo, a akcje BETA stały wzrost 2%, to odległość między nimi będzie się zwiększać w czasie. W tym przypadku, transakcje spreadowe zostaną uruchomione, po prostu, przez wejście LONG na silniejszej i SHORT na słabszej.
Sytuacja ta ma miejsce, gdy dwa aktywa, tj. akcja ALFA i akcja BETA, tego samego sektora, znajdują się w przeciwnych warunkach, tzn. jeden, ALFA, osiąga wyniki lepsze, a drugi, BETA, gorsze, w porównaniu do średniej wartości wyrażonej przez indeks sektorowy.
Oznacza to, że przyszły trend z dużym prawdopodobieństwem doprowadzi do tego, że udział ALFA będzie spadał, właśnie dlatego, że jest wyższy i odwrotnie.
Stosując klasyczną analizę techniczną, można zidentyfikować poziomy, na których aktywować stop loss i take profit, wchodząc SHORT na bardziej wydajną akcję (ALFA) i LONG na mniej wydajną.
Skonstruowana w ten sposób strategia przyjmie trend zbieżny właśnie dlatego, że rynek będzie miał tendencję do wyrównywania notowań na bardziej zrównoważonych wartościach, a w każdym razie zgodnie z indeksem sektorowym.
Aby działać w Spread tradingu konieczne jest jednak określenie właściwych instrumentów do handlu. W tym celu spróbujmy przeanalizować praktyczny przykład.
Obserwując wykres porównawczy pomiędzy badanymi akcjami, wybraliśmy okres walidacji, przed aktywacją operacji spread trading, zawarty w zielonym obszarze. Obserwując uważnie można zauważyć, jak od dołków z początku maja, Unicredit nie podwoił ich w lipcu, podczas gdy Bca Intesa wyznaczyła nowe. Porównując niskie wartości widzimy zatem podwójne minimum wznoszące się dla Unicredit i opadające dla Bca Intesa.
W związku z tym wykorzystaliśmy akcje Unicredit jako najsilniejsze akcje, czyli takie, na których można pójść LONG, a w konsekwencji poszliśmy SHORT na Banca Intesa, transakcję mającą na celu przechwycenie dyferencjału, który nastąpi w następnym okresie. Ponownie na podstawie wykresu można wizualnie dostrzec, że miała miejsce rozbieżna operacja Spread Trading, z różnymi rytmami wznoszenia się, które potwierdziły status „mocniejszej akcji” dla Unicredit i „słabszej” dla Bca Intesa.
Dochodząc do dnia dzisiejszego, transakcja miałaby taki wynik.
Wskazane jest, aby ekspozycja po obu stronach była za podobną kwotę
Wynik netto: 4.290 - 2.722 = 1.568 €
Przeczytaj także:
51% rachunków inwestorów traci pieniądze, handlując kontraktami CFD z tym dostawcą.
Inwestowanie wiąże się z ryzykiem utraty środków.
69% rachunków detalicznych CFD odnotowuje straty.