Barings Bank został założony w 1762 roku przez Francisa Baringa, urodzonego w Wielkiej Brytanii członka rodziny niemiecko-brytyjskich kupców i bankierów.
Historia Barings Bank
Barings Bank był brytyjską instytucją o globalnym zasięgu z siedzibą w Londynie i był jednym z najstarszych po Berenberg Bank banków komercyjnych w Anglii.
Nick Leeson
W 1989 r. zatrudniono Nicka Leesona, który szybko awansował na stanowisko kierownika ds. handlu w Singapurze, odpowiedzialnego za handel na Międzynarodowej Giełdzie Pieniężnej w Singapurze.
Nick Leeson został scharakteryzowany jako agresywny trader, który osiągał duże zyski w transakcjach spekulacyjnych. Jednak w 1992 roku nowy pracownik Barings poniósł niewielką stratę, a Leeson nie chciał nadszarpnąć swojej reputacji, więc ukrył stratę i próbował ją odzyskać poprzez handel spekulacyjny, co doprowadziło do większej straty, którą ukrył na tym samym koncie.
Nick Leeson, inwestor, który doprowadził do upadku Barings Bank, postawił ponad miliard dolarów w nieautoryzowanych i niezabezpieczonych transakcjach spekulacyjnych, co przewyższyło rezerwy gotówkowe banku inwestycyjnego.
Wreszcie, Leeson zawarł krótkoterminowy zakład z wysokim lewarowaniem na japoński indeks Nikkei. W tym dniu w Kobe w Japonii miało miejsce silne trzęsienie ziemi, które spowodowało zawalenie się indeksu. Strata była tak wielka, że Nick nie potrafił jej ukryć.
Jak upadł bank Barings
Barings, 233-letni bank, ostatecznie upadł w 1995 r. po poniesieniu strat w wysokości 827 mln funtów (1,6 mld funtów w 2019 r.) z powodu oszukańczych inwestycji, głównie w kontrakty terminowe, dokonanych przez Nicka Leesona.
Gdy rynki akcji wpadły w panikę w wyniku największego skandalu finansowego od lat, Leeson uciekł z biura w Singapurze, zostawiając kartkę z napisem „przepraszam”, a następnie udał się na ucieczkę (uciekając do Malezji, Tajlandii i w końcu do Niemiec), gdzie został aresztowany i poddany ekstradycji do Singapuru; przyznał się do winy pod dwoma zarzutami: oszukiwania audytorów bankowych (poprzez fałszowanie dokumentów) oraz oszukiwania SIMEX.
Nick Leeson został skazany na 6,5 roku więzienia w Singapurze, ale odsiedział tylko 4 lata z powodu zdiagnozowania u niego raka jelita grubego, którego ostatecznie przeżył.
Błąd Banku
Jednym z najbardziej oczywistych błędów regulacyjnych popełnionych przez bank było dopuszczenie tej samej osoby do kierowania zarówno handlem instrumentami pochodnymi, jak i operacjami rozliczeniowymi, rozrachunkowymi i księgowymi.
Ogólnie rzecz biorąc, instytucje finansowe powinny dysponować silnymi programami w zakresie ładu korporacyjnego, zarządzania ryzykiem i zgodności z przepisami, za nadzór nad którymi odpowiedzialne są niezależne komitety i kierownictwo wyższego szczebla.
Komisja Bankowa uznała, że niepowodzeń Barings nie można przypisać złożoności prowadzonej działalności, ale że były one przede wszystkim wynikiem niewykonywania dobrze swoich zadań przez różne osoby w ramach grupy Barings. Chociaż wykorzystanie kontraktów terminowych typu futures i opcji pozwoliło Leesonowi na podjęcie znacznie wyższego poziomu ryzyka (dzięki dźwigni finansowej) niż miałoby to miejsce na innych rynkach, to właśnie jego zdolność do działania bez upoważnienia i bez wykrycia doprowadziła Barings do ruiny.
W analizie zalecono również:
- Zespoły zarządzające mają obowiązek pełnego zrozumienia zarządzanych przez siebie przedsiębiorstw.
- Odpowiedzialność za każdą działalność biznesową musi być jasno określona i zakomunikowana wszystkim interesariuszom.
- Wyraźny podział obowiązków ma fundamentalne znaczenie dla każdego skutecznego systemu kontroli;
- Należy ustanowić odpowiednie kontrole wewnętrzne, w tym niezależne zarządzanie ryzykiem, w odniesieniu do wszystkich działań biznesowych; oraz
- Kierownictwo wyższego szczebla i komitet ds. audytu muszą zapewnić, że istotne słabości, zidentyfikowane przez audyt wewnętrzny lub w inny sposób, zostaną niezwłocznie usunięte.
