W dniu 22 lipca 1944 r. osiągnięto globalne porozumienie, które położyło globalne podwaliny pod dominującą politykę gospodarczą do lat 70, kiedy Nixon jednostronnie naruszył wszystkie ustalone porozumienia, kończąc wymienialność dolara na złoto.
Porozumienia te dały początek Bankowi Światowemu i MFW oraz wykorzystaniu dolara jako światowej waluty rezerwowej. Stworzono pierwszy zarys tego, co miało stać się pieniądzem fiat, który zaprowadził nas w ślepy zaułek.
Bretton Woods
John Maynard Keynes wyróżniał się w tych porozumieniach ponad wszystkich innych. Zwyciężyła jednak wola USA. Pozostawił on jednak kontury podstaw obecnego systemu fiat i rezultat końcowy w kierunku MMT i CBDC lub cyfrowych walut banków centralnych.
Pomysł Keynesa polegał na stworzeniu organu zarządzającego gospodarką, który miałby większe uprawnienia w zakresie polityki gospodarczej niż suwerenne państwa, zwanego Międzynarodową Unią Rozliczeniową (ICU). Byłaby ona odpowiedzialna za emisję globalnej waluty rezerwowej o nazwie Bancor. Byłby on powiązany z najsilniejszymi walutami i podlegałby wymianie na walutę lokalną po stałym kursie wymiany. Waluta ta kompensowałaby deficyty państw poprzez transfer nadwyżek z innych państw. Pozwoliłoby to uniknąć deflacji i utrzymać stabilną inflację. Byłby to korzystny efekt dla wszystkich krajów.
Harry D. White (z lewej) i John M. Keynes (z prawej).
Kluczem dla Keynesa było utrzymanie zrównoważonego bilansu handlowego. W związku z tym w przypadku niewywiązania się z zobowiązań kraje musiałyby zapłacić odsetki w celu zrekompensowania powstałych zaburzeń równowagi. Jak widzimy, idee Keynesa są obecnie stosowane przy międzynarodowej harmonizacji podatków. Jest to pomysł, który jest bezpośrednio sprzeczny z wolnym handlem.
Prawda jest taka, że Stany Zjednoczone, posiadające dominującą pozycję i największe na świecie rezerwy złota (80%), nie były zwolennikiem utraty statusu silnego wierzyciela i zmuszone do wydawania nadwyżki handlowej w krajach dłużników, ponieważ w tamtym czasie były światową fabryką. Obecnie pozycję tę zajmują Chiny.
Prawda jest taka, że próba Keynesa, by zmniejszyć siłę krajów z wysokimi nadwyżkami handlowymi poprzez przeniesienie ich do USA, zakończyła się nieodpowiedzialnym tworzeniem kredytów z powietrza w celu sfinansowania deficytów handlowych i długu publicznego.
Stany Zjednoczone narzuciły swoją wolę kwotom krajów członkowskich MFW w następującym stosunku. Przy całkowitym kapitale wynoszącym 8,8 mld usd, Stany Zjednoczone dysponowałyby kwotą 2,74 mld (co odpowiada 31,1%), Wielka Brytania 1,3 mld (14,8%), ZSRR 1,2 mld (13,6%), Chiny 550 mln (6,3%) i Francja 450 mln (5,1%), czyli pierwsza piątka. Po ustanowieniu dystrybucji, USA łatwo było również narzucić MFW i Bankowi Światowemu, aby założyły swoje siedziby na terytorium USA.
Jak widzimy, była to pierwsza próba narzucenia nowego światowego porządku gospodarczego, z ponadnarodową kontrolą polityki pieniężnej po raz pierwszy. Narzucono standard złota wymienialnego w wysokości 35 dolarów za uncję złota. Dolar został ustanowiony światową walutą rezerwową. Cena dolara była stała. Inne kraje powinny ustalać cenę swoich walut w stosunku do dolara, który powinien utrzymywać pasmo wahań na poziomie 1% i w razie potrzeby interweniować na rynku walutowym. Położyło to podwaliny pod dzisiejszą interwencjonistyczną politykę pieniężną.
Po porozumieniach z Bretton Woods, kraje z deficytem bilansu płatniczego musiały finansować go z własnych rezerw lub z pożyczki MFW. Wszystko to pod nadzorem MFW, który dyktowałby, jakie reformy należy wdrożyć, z maksymalnym okresem trwania 5 lat. W razie potrzeby dłuższego okresu, do pomocy wezwane zostałyby Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju, Międzynarodowe Stowarzyszenie Rozwoju lub Międzynarodowa Korporacja Finansowa.
Spotkanie to położyło podwaliny pod to, co miało stać się WTO. Po pierwsze poprzez ogólne porozumienie w sprawie ceł i handlu, a następnie utworzenie WTO, czyli Światowej Organizacji Handlu.
Był to początek całej serii ponadnarodowych instytucji, które miały ustanowić nowy porządek świata i globalne zarządzanie. Państwa zostałyby pozbawione skutecznej władzy w sprawach gospodarczych i byłyby zmuszone odpowiadać przed organami niewybranymi przez ich własnych obywateli.
H3 Szok Nixona i początek świata fiat.
Richard Nixon ogłasza koniec wymienialności dolara
W 1971 roku Richard Nixon jednostronnie zawiesił wymienialność dolara na złoto. Jednostronnie i tymczasowo anulował wymienialność dolara i ogłosił zawieszenie porozumień z Bretton Woods. Jak widać, tymczasowość nigdy nie jest tymczasowa, a w przypadku polityków staje się permanentna. Dlatego też musimy być bardzo ostrożni i sprzeciwiać się tymczasowym działaniom polityków.
Przyczynami, które spowodowały zakończenie porozumień z Bretton Woods było to, że po raz pierwszy w XX wieku Stany Zjednoczone miały deficyt handlowy.
Aby skorygować deficyt i brak zaufania do dolara, należało porzucić porozumienia z Bretton Woods. To spowodowało, że dolar nie miał żadnego zabezpieczenia. Skuteczna zamiana dolara na walutę fiat wymuszona przez prawo. Od czasów wojny w Wietnamie wydatki stanowią poważne obciążenie.
Był to początek obecnego systemu monetarnego, który doprowadził świat do punktu bez powrotu, w którym niekontrolowana emisja kredytów i długów jest niemożliwa.
H3 Reaganomika, Lewis Ranieri, petrodolar i system eurodolarowy.
W 1973 r. USA i Arabia Saudyjska podpisały porozumienie o sprzedaży broni i ochronie infrastruktury naftowej, w zamian za sprzedaż ropy wyłącznie w dolarach. Nastąpiło narzucenie dolara jako waluty, w której kupuje się ropę od innych krajów. Było to kluczowe wydarzenie w procesie hegemonii dolara jako światowej waluty rezerwowej. Utorowało to jednak drogę do obecnych konsekwencji całej polityki monetarnej, w wyniku których znaleźliśmy się w sytuacji bezprecedensowego problemu zadłużenia z powracającymi bańkami.
Ale na długo przed wydarzeniami szoku Nixona i petrodolara ustanowiono już system, który umocnił dolara jako światową walutę rezerwową. Jest to system eurodolarowy, nie mylić z parą EUR/USD, która jest niczym innym jak dolarami offshore. Innymi słowy, są to dolary znajdujące się w obiegu poza Stanami Zjednoczonymi, nad którymi Fed nie ma kontroli. Ta zależność od dolara powoduje niestabilność, a tym samym wstrząsy finansowe. A niedobór jest synonimem kryzysu, ponieważ brak wystarczającej ilości dolarów oznacza, że nie można kupić towarów i usług z powodu narzuconego przez USA handlu dolarem jako światową walutą rezerwową. I to położyło podwaliny pod drogę, którą podążamy.
Lewis Ranieri
Inny ważny gracz w przyszłych wydarzeniach, do których zmierzamy, położył podwaliny pod szkodliwy mechanizm sekurytyzacji. To Lewis Ranieri, pomysłodawca listów zastawnych, który stworzył je w czasach pracy w Salomon Brothers, później przemianowanym na Citigroup.
Jest to instrument inwestycyjny, który ułatwił przyspieszenie bańki gospodarczej i ostatecznie pękł w 2008 r. wraz z kryzysem na rynku kredytów hipotecznych subprime. Był on prekursorem CDO poprzez stworzenie OHC.
A z Richardem Sandorem jako realizatorem finansowych instrumentów pochodnych wpędzili gospodarkę w ślepy zaułek, przy wielkości finansowych instrumentów pochodnych 9-krotnie przewyższającej wielkość całego światowego PKB. W obiegu jest więcej kredytów niż towarów i usług, które mogą je pokryć.
Rainieri lobbował za poluzowaniem regulacji prawnych i fiskalnych w przypadku kredytów hipotecznych, skutecznie usuwając surowe przepisy, tak aby listy zastawne mogły być przedmiotem obrotu. Był obecny przy podpisywaniu przez Reagana Secondary Mortgage Market Enhancement Act (SMMEA). A wraz z utworzeniem CMO przez Larry'ego Finka w 1983 roku, wprowadził on mechanizm, który uczynił zakupy listów zastawnych wiarygodnymi. Były one legalne tylko w 13 stanach w tym czasie.
Na to wszystko nakłada się rada Miltona Friedmana, aby ożywić gospodarkę w głębokiej stagflacji. Reagan podjął serię działań deregulacyjnych i zwiększył wydatki rządowe pod naciskiem kompleksu militarno-przemysłowego. Obniżenie podatków i środków regulacyjnych, które ograniczały obrót akcjami, obligacjami, instrumentami pochodnymi, a to otwierało drogę dla wszelkiego rodzaju baniek, jednocześnie obniżając podatki i uchwalając łagodne prawa. Zwiększenie wydatków rządowych nieproporcjonalnie do zwiększenia wydatków na wojsko kosztem wydatków socjalnych, doprowadziło do jednego z największych deficytów handlowych USA w historii.
Greenspan, kredyty hipoteczne subprime, początek końca
Alan Greenspan
Wraz z Greenspanem rozpoczęła się katastrofa monetarna, która nadciągała od czasów Bretton Woods, ponieważ w 2001 roku zaczął obniżać stopy procentowe, aby powstrzymać skutki bańki internetowej i różnych skandali korporacyjnych. Ale to było paliwo, które doprowadziło nas do obecnej katastrofy monetarnej z niekończącym się tworzeniem kredytów i QE.
To stworzyło scenę dla katastrofy hipotecznej, ponieważ obniżenie stóp nie tylko zachęca do wyższej inflacji, ale także do niewłaściwej alokacji zasobów i powstawania baniek, tworząc fałszywe poczucie nieograniczonego wzrostu. Opiera się ona jednak na fikcyjnym wzroście.
Oto, co Greenspan powiedział o finansowych instrumentach pochodnych:
„Dwa lata temu na tej konferencji twierdziłem, że rosnący zakres instrumentów pochodnych i związane z tym stosowanie bardziej zaawansowanych metod pomiaru i zarządzania ryzykiem były kluczowymi czynnikami stojącymi za niezwykłą odpornością systemu bankowego, który w ostatnim czasie zignorował poważne wstrząsy dla gospodarki i systemu finansowego. Jednocześnie wyraziłem pewne obawy dotyczące ryzyka związanego z instrumentami pochodnymi, w tym ryzyka wynikającego z koncentracji na niektórych rynkach instrumentów pochodnych, w szczególności na rynku pozagiełdowym, na którym obraca się opcjami na stopę procentową w dolarach amerykańskich.”
Był on jedną z głównych osób odpowiedzialnych za przystąpienie USA do wojny w Zatoce Perskiej. Z obawy, że Saddam Hussein spowoduje niedobór ropy naftowej, podnosząc jej ceny. Gdyby kontrolował cieśninę Ormuz, mógłby kontrolować światowe łańcuchy dostaw ropy.
Budynek Lehman
Jak widzieliśmy powyżej, wszystkie podjęte środki były paliwem, które popchnęło gospodarkę w kierunku katastrofy z 2008 roku i spowodowało rany w finansowym systemie walutowym, które do dziś się nie zagoiły. Cała deregulacja, instrumenty pochodne, sekurytyzacja, koniec wymienialności dolara, położyły słabe fundamenty pod upadły system wielofunkcyjny, w którym się znajdujemy.
Podstawą kryzysu na rynku kredytów hipotecznych był zasadniczo brak dyscypliny w zakresie emisji kredytów hipotecznych i instrumentów pochodnych, który spotęgował ten efekt i rozprzestrzenił go na cały światowy system finansowy, ponieważ bankom skończyły się wysokiej jakości kredyty hipoteczne. Uznali, że dzięki pieniądzom z luźnej polityki monetarnej Greenspana należy udzielać wszelkiego rodzaju kredytów hipotecznych, ponieważ domy są bezpieczne, gdyż nikt nie będzie zalegał ze spłatą kredytów hipotecznych.
Zaczęto więc wypełniać listy zastawne kredytami hipotecznymi typu subprime, czyli kredytami hipotecznymi o wysokim ryzyku kredytowym. Odsetki od nich zdołały utrzymać maszynę zwrotów potrzebną do podtrzymania przyspieszonego wzrostu i premii jakie zbierali pracownicy, menedżerowie…. Wszystko to przy współudziale organu, który napełnił swoje kieszenie kłamstwami na temat jakości kredytowej kredytów hipotecznych – agencji ratingowych. Absolutna korupcja, która obecnie wydaje się rozprzestrzeniać w formie wielonarządowych przerzutów.
W zglobalizowanym świecie, w którym dzięki technologii internetowej inwestycje przebiegają z prędkością światła, efekt ten oznaczał, że dopóki płynność była dobra, w centrum uwagi nie znajdowała się jakość produktów, ale zyski plus przyspieszone tempo wzrostu zysków. Ten proces przenoszenia ryzyka kredytowego z banków na resztę gospodarki za pośrednictwem funduszy, inwestorów indywidualnych, emerytur itp. doprowadził do powstania wewnętrznego problemu w sektorze finansowym. Ten proces przenoszenia ryzyka kredytowego z banków na resztę gospodarki za pośrednictwem funduszy, inwestorów indywidualnych, emerytur itp. doprowadził do rozprzestrzenienia się wewnętrznego problemu związanego z kredytami hipotecznymi na całą gospodarkę światową, który został spotęgowany poprzez sekurytyzację i finansowe instrumenty pochodne w postaci CDO (collateralised debt obligations).
Ben Bernanke
Kiedy nadeszła katastrofa, FED, pod kierownictwem Bernanke, a następnie Yellen i Powell, spowodowało to, że Fed popadł w monetarne szaleństwo niekontrolowanej kreacji kredytu w czymś, co miało być tymczasowe, a skończyło się wywołaniem obecnych wydarzeń, których doświadczamy.
Pandemia, Wielki Reset, Afganistan.
Bilans EFR
W Bretton Woods ustanowiono początki porządku gospodarczego, który doprowadził nas do tego punktu i położył podwaliny pod oszukańczy system fiat. W latach 60. Triffin argumentował, że kraj posiadający światową walutę rezerwową w końcu upadnie, ponieważ jego deficyt handlowy będzie tak ogromny, że podważy zaufanie do kraju rezerwowego i zakwestionuje stabilność waluty. I gdyby nie wstrzyknął pieniędzy do systemu, ten by się załamał. Tak czy inaczej system by się załamał.
Średni okres życia waluty fiat wynosi 50 lat. Okres, który dolar jako światowa waluta rezerwowa ma już za sobą. Od 2001 roku Fed zwiększał swój bilans początkowo powoli, po czym w 2008 roku przyspieszył. Kiedy jedyną gwarancją pieniądza jest kredyt, a więc kreacja pieniądza poprzez dług, gospodarka finansowa zostaje oderwana od gospodarki realnej, co prowadzi do powstania zakłóceń na tyle dużych, że umożliwiają one tworzenie baniek finansowych na tyle dużych, że mogą one zniszczyć gospodarkę realną.
Bilans handlowy USA
To właśnie widzimy – system w stanie rozkładu, który jest teraz dotknięty wzrostem cen ułatwiającym utrzymanie całego tego zadłużenia. Jak widać, deficyt handlowy jest ogromny, a Triffin miał rację.
Kiedy imperium chyli się ku upadkowi, nie dzieje się to w sposób pokojowy, zazwyczaj dochodzi do wydarzeń zakłócających. Historia pokazuje to na przykładzie monarchii francuskiej, imperium rzymskiego, Republiki Weimarskiej…. Nadmiar rodzi niesprawiedliwość, która w końcu wywołuje destrukcyjne wydarzenia, takie jak wojny, choroby itp.
Za te nierówności odpowiedzialny jest efekt Cantillona, ponieważ cała polityka monetarna polegająca na tworzeniu pieniędzy za pomocą długu nie jest dystrybuowana horyzontalnie, ale wertykalnie.
Pomyśl o zamku z kieliszków do szampana, pierwszy do wypełnienia jest górny kieliszek, następnie szampan spływa do dolnych kieliszków w sposób proporcjonalny.
Problem polega na tym, że ci z najwyższego pucharu jako pierwsi otrzymują pieniądze i dlatego mogą nabyć towary jako pierwsi, powodując wzrost cen. Następnie pieniądze trafiają do najniższych kieliszków czyli do klasy średniej, robotników, biednych.
Ich siła nabywcza zmierza do zera przy gwałtownie rosnących cenach towarów. Coś, co widzimy dzisiaj z malejącym standardem życia dla mniej poinformowanych klas. Pogorszenie sytuacji społecznej jest znaczne i zostaje tymczasowo „wyleczone” przez hedonistyczną indoktrynację prowadzoną przez lata przez zadłużone klasy. Cała ta utrata jakości życia może, oprócz innych skutków, wywołać pandemię chorób i jest dowodem na rabunek na tle zawodowym.
System ten jest konsekwencją wszystkich środków podjętych od czasu Bretton Woods i zaostrzonych przez politykę monetarną QE od 2008 r., która miała być tymczasowa. Rozpętali oszustwo ponzi, a wybór polegał na tym, czy uruchomić je w sposób kontrolowany, czy z wielkim hukiem. Wybrali tę pierwszą opcję.
Stopy repo rosną do 10% w trybie natychmiastowym
W dniu 17 września 2019 r. świat finansowy załamał się w sposób, który stał się znany jako ripokalipsa, w którym to momencie na świecie zabrakło pieniędzy w obiegu, ponieważ zatrzymała się kreacja kredytu. Innymi słowy, świat dostał finansowego zawału serca i tlen przestał krążyć.
Było to wydarzenie, które zasygnalizowało upadek, ku któremu zmierzała firma. W tym momencie nikt nie poszedł na aukcję repo. Nie było płynności, a banki nie ufały sobie nawzajem. FED musiał wkroczyć i zastąpić banki w roli pożyczkodawcy ostatniej instancji. To, co miało być tymczasowe, trwa do dziś. Mechanizm jest uszkodzony i martwy.
W tym miejscu pojawia się para WEF-IMF, która wyznacza scenę dla pandemii. Oba są kontrolowane przez to samo wojskowo-przemysłowo-finansowe oligarchiczne ciało, które kontroluje Fed, to, które lobbowało Reagana, to, które było zaangażowane w kredyty hipoteczne subprime, to, które finansuje technologię Arn Messengera poprzez DARPA z Moderną na czele.
To skomplikowana maszyneria, w której sterują dwie ważne rodziny ze świata finansów, Rothschildowie i Rockefellerowie. Stworzyli oni sieć, w której ich fundusze są głównymi właścicielami akcji. Odcięli się od zewnętrznej ingerencji w ich politykę gromadzenia większej władzy i wpływów na świecie.
Dług zawsze był kluczem do kontrolowania krajów, polityków, gospodarek, społeczeństw. Jest to mechanizm, którego używają, aby związać władców tak, aby wszyscy jednocześnie przestrzegali ustalonych wytycznych.
Ważna część tej diabolicznej sieci potrzebuje współpracy tajnych służb, aby stworzyć kontekst i taktykę manipulacji społecznej w celu wywarcia presji na poddanie się zasadom, które chcą zastosować, aby wesprzeć przejście do nowego systemu MMT kredytu społecznego, techno-feudalnej służebności. Jest to nic innego jak zastosowanie technik manipulacji opisanych przez Ascha, Milgrama czy samego Chomsky'ego. A przede wszystkim dlatego, że sieć finansowa kontroluje media.
I oto mamy WEF wskazujący środki, które należy podjąć, dopóki środki zdrowotne nie zbiegną się ze środkami podejmowanymi jednocześnie przez wszystkie rządy. Wskazując drogę naprzód w zakresie ekologii, polityki, płci,… Cała indoktrynacja została podjęta i przyspieszona w ciągu ostatnich dziesięcioleci, aby skierować populację w stronę nowego finansowego systemu monetarnego, w którym nieliczni zyskują, podczas gdy większość będzie w sytuacji, w której nie będą mieli nic, ale będą szczęśliwi. Podczas gdy WEF jest stroną marketingową, MFW kontrolowany przez oligarchiczne elity jest ramieniem egzekwującym finanse.
To nie przypadek, że MMT i CDBC są nowym systemem z wyboru, ponieważ MFW miał już walutę, która miała być światową rezerwą.
Wiadomo, że ten, kto kontroluje emisję pieniędzy, kontroluje wszystko. Nie ma znaczenia, jakie prawa są tworzone. Ważne jest, aby kontrolować najważniejszy środek relacji społecznych, jakim są pieniądze, a stąd kontrolować zachowania społeczne.
Dlatego też ostatnio przyspiesza się kandydaturę specjalnych praw ciągnienia jako substytutu dolara. Pamiętaj, że ten, kto kontroluje emisję pieniędzy, kontroluje wszystko. Bretton Woods stworzyło konie trojańskie, którymi są ponadnarodowe podmioty mające zarządzać światem w skali globalnej.
Lata indoktrynacji, narkotyków, państwa opiekuńczego, plus cała kontrola finansowa poprzez system fiat wywołały użycie wirusa jako wydarzenia zakłócającego przejście od wyczerpanego systemu do nowego systemu feudalnego, w którym ci na szczycie efektu cantillon pozostają z większą nagromadzoną władzą.
Umowa Rosji z Arabią Saudyjską w sprawie sprzedaży broni
Wreszcie, aby zamknąć ten krąg, proszę pamiętać, że WEF, jako narzędzie propagandowe globalizmu, poświęciło się rozpowszechnianiu informacji, że status dolara jako światowej waluty rezerwowej powinien zostać zniesiony na rzecz specjalnych praw ciągnienia MFW. To znaczy: nieprzejrzyście przez nich kontrolowane. Dlatego też koniec petrodolara musi nastąpić jak najszybciej. W tym celu status pierwszorzędnego mocarstwa musi się skończyć na rzecz nowego wschodzącego mocarstwa, co jasno pokazuje, że pułapka tukidariańska jest w pełnym rozkwicie, w którym nowa wschodząca potęga rzuca wyzwanie hegemonii dominującej potęgi.
Mało kto zwrócił uwagę na umowę zbrojeniową Rosji z Arabią Saudyjską. I może to oznaczać koniec petrodolara, a tym samym ostatni rozdział tego, co zaczęło się w Bretton Woods.
To nie przypadek, że destabilizacja ma miejsce w Afganistanie, który jest kluczowym obszarem strategicznym nie tylko z geopolitycznego punktu widzenia, ale także ze względu na ogromne zasoby i obszar tranzytowy dla rurociągów gazu ziemnego oraz znaczne rezerwy gazu ziemnego w Tadżykistanie. To właśnie na ten temat wypowiadał się Mackinder w swojej teorii geograficznego punktu zwrotnego. Zidentyfikował on obszar środkowej Eurazji jako kluczowy obszar do zdominowania, a ten, kto go zdominuje, będzie kontrolował globalną władzę. Wydaje się, że wraz z postępującą transformacją systemu następują coraz szybsze i głębsze zmiany. To nie przypadek, że Biden został wybrany na ten kluczowy moment historyczny. Stalin mówił, że ważne jest nie to, kto głosuje, ale kto liczy głosy.
Dlatego też przeszedł on prawie niezauważony, podczas gdy kryzys w Afganistanie dopiero się zaczyna. Dlatego też mało kto zauważył, że umowa zbrojeniowa Rosji z Arabią Saudyjską to początek końca petrodolara. I tak rozpoczęło się przejście do nowego, centralnie sterowanego systemu zaplanowanego przez MFW.
„Musimy strzec się przed pozyskiwaniem nieuzasadnionych wpływów, zarówno zamawianych, jak i niechcianych, kompleksu wojskowo-przemysłowego” – Eisenhower.
