Teza inwestycyjna: Touchstone Exploration

Trynidad i Tobago był i nadal jest dość płodnym producentem ropy naftowej i gazu ziemnego, a w rezultacie cieszy się dobrą gospodarką, ponieważ przynosi duże wpływy do kasy publicznej z tytułu opłat licencyjnych i podatków, chociaż w ostatnich latach liczba odwiertów gwałtownie spadła, a większość działalności poszukiwawczej prowadzona jest na lądzie.

Zamiarem rządu jest reaktywowanie produkcji, a wzrost znaczenia gazu ziemnego jako surowca energetycznego na świecie jest szansą, ponieważ istnieje wiele odwiertów, które były badane w połowie ubiegłego wieku, głównie przez Shell, a w niektórych z nich stwierdzono obecność dużych ilości gazu.

Szukano ropy, a kiedy jej nie znaleziono, ponownie zamykano odwierty, ponieważ na gaz ziemny nie było tak dużego zapotrzebowania jak teraz, a technologia jego transportu i magazynowania nie była tak rozwinięta. Sytuacja ta uległa zmianie, a dziś przedstawiam Państwu firmę, która to wykorzystuje: Touchstone exploration.

W tym miejscu pojawia się firma będąca przedmiotem niniejszej analizy, która kupuje licencję na eksplorację terenów, na których wcześniej Shell wykonywał odwierty.

Minusem jest to, że większość basenów licencyjnych znajduje się w środku dżungli i trzeba budować drogi, a nawet mosty, aby się do nich dostać.

Kolejnym aspektem utrudniającym działalność poszukiwawczą firmy są ograniczenia czasu pracy wynikające z przepisów COVID, które ograniczają zmiany w wierceniach lub otwieranie dróg w środku dżungli.

Kolejną rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że znajdujemy się w kraju karaibskim, a wszyscy wiemy, jak powolne są tam sprawy, zwłaszcza procedury administracyjne.

Powiedziawszy to, przejdźmy do spraw bardziej operacyjnych.

Państwowy koncern naftowy podpisał niedawno kontrakt na sprzedaż za 2,5 dolara. Cena Henry Hub od tego czasu wzrosła do 3,8, ale nawet w tym przypadku nie należy spodziewać się cen europejskich lub chińsko-japońskich, ponieważ ten towar jest bardzo regionalny ze względu na problemy z transportem i przechowywaniem.

Zdolność sprzedaży gazu jest ograniczona, ponieważ rurociąg może przesyłać 100 mmcf; państwowy koncern naftowy musiałby zbudować równoległy rurociąg, a biorąc pod uwagę tempo rozwoju biurokracji w tym kraju, mogłoby to zająć sporo czasu.

Paul Baay gra znaczonymi kartami, bo większość zbiorników ma jeszcze zamknięty poprzedni odwiert, a są tam informacje ze starych wierceń Shella. Przyznał również, że zidentyfikowano 21 odwiertów, a więc po zbadaniu jedynie zachodniej części koncesji zabawa dopiero się rozkręca.

Jeśli chodzi o finansowanie, to nie chodzi o dalsze rozwadnianie akcjonariatu, ale o wykorzystanie długu i korzyści z bieżącej produkcji, co jest dość uspokajające.

KIERUNEK

Paul Baay . Prezes Zarządu spółki. Do czasu niepowodzenia Chinook-1, zaufanie rynku do niego było wysokie, ponieważ każdy wyznaczony przez niego harmonogram został dotrzymany, a on sam dokonał zwrotu, co znalazło odzwierciedlenie w cenie akcji, która wzrosła z 0,30 CAD na początku 2020 roku do 3,01 CAD w lutym 2021 roku.

Xavier Moonan. Geolog. Urodził się w Trynidadzie i Tobago i bardzo dobrze zna tamtejsze złoża. Jest bardzo aktywny na portalach społecznościowych, więc możesz go śledzić, jeśli chcesz być na bieżąco.

James Shipka, Dyrektor ds. Operacji, B.S.C. Geolog z 20-letnim doświadczeniem, głównie w zagospodarowywaniu podupadających złóż.

To są najciekawsi członkowie, resztę zarządu można znaleźć tutaj:

UDZIAŁ W KAPITALE ZAKŁADOWYM

Widzimy, że w składzie akcjonariatu prym wiodą fundusze small cap, a także niektóre etf'y, przy czym żaden z nich nie ma bardzo dużej pozycji, gdyż większość akcji znajduje się w rękach drobnych akcjonariuszy.

Jeśli chodzi o zespół zarządzający, mają oni udziały, ale są to małe pozycje, które nie dają im zbyt dużej władzy. Mamy do czynienia z wyrównaniem interesów.

TOWARY:

Chinook. Zarząd był zaskoczony wynikami testu przepływu, gdyż wcześniej mówiło się o dużym odkryciu komercyjnym. Ostatecznie w dolnych warstwach odnotowano tylko lekką ropę i żadnego gazu, więc być może to one uszkodziły odwiert poszukiwawczy.

Wszelkie działania w tej puli zostały odroczone do 2023 roku, ponieważ Paul Baay uważa, że są lepsze rzeczy, na które można wydać kapitał w tym czasie.

Jego niepowodzenie odcięło hossę w notowaniach akcji, a także dalsze opóźnienia w rozpoczęciu produkcji Coho.

Cascadura. (Cascadura-1ST1)

Bardzo ważne znalezisko, szacowane tutaj na 1tcf. W teście przepływowym uzyskano 5,427 boe/d.

Ma to być studnia, z której będzie czerpana znaczna część przepływów pieniężnych w 2022 roku, wraz z Royston, jeśli okaże się, że jest większy niż Cascadura.

Cascadura głęboka

Jest to warstwa pod Cascadurą i będzie kolejnym ważnym źródłem przychodów w 2022 roku.

W trakcie testu przepływu zaobserwowano wypływ na poziomie 4,262 boe/d.

Coho. (Coho-1)

Jest to odkrycie roku 2018.

W oczekiwaniu na rozpoczęcie produkcji, które z powodu procedur administracyjnych trwa już ponad półtora roku, spółka musi wybudować tylko jeden rurociąg w odległości kilku kilometrów od głównego rurociągu państwowego koncernu naftowego.

Rząd ogłosił, że produkcja rozpocznie się do końca roku, więc pieniądze powinny zacząć płynąć już wkrótce.

Royston

Szacuje się, że w tym zbiorniku znajduje się około 1tcf, a prawdopodobieństwo sukcesu wynosi prawie 60%.

Wiercenie rozpoczęło się 12 sierpnia, a na wyniki wiercenia trzeba będzie poczekać od 45 do 60 dni, jego powodzenie jest bardzo ważne dla spółki, a po kolejnym teście przepływowym, jeśli nastąpi wypłata, celem będzie jak najszybsze rozpoczęcie produkcji w 2022 roku.

Należy zauważyć, że obszar ten znajduje się w środku dżungli i trzeba było wybudować kilka dróg i mostów, aby umożliwić dostęp do tego obszaru.

Kraken

Stanowi część drugiej części fazy eksploracji Ortoire i jest jeszcze większy niż Royston. Paul Baay nie zawahał się nazwać go „Potworem”.

Obszar Royston, Kraken i Steelhead zostanie lepiej określony dzięki badaniom sejsmicznym, które zostaną przeprowadzone wkrótce.

Głowica stalowa

Nie ma zbyt wielu informacji na temat tego basenu, ale wydaje się on wystarczająco duży. Zostanie on zbadany w latach 2022/3

Pola dziedziczone

Są zaznaczone na obrazku na czerwono.

Większość z nich to stare, podupadające odwierty, które nawet po dodaniu Capex nie zwiększyłyby produkcji. Są one mało interesujące.

W jego skład wchodzą następujące strefy: WD-4, WD-8, COORA, SAN FRANCIQUE, SOUTH PALO SECO, FYZABAD.

Do końca 2021 roku produkcja ma osiągnąć poziom 5000 boe/d:

– 1400 prąd z dotychczasowych pól

– 1000 plus z powodu pracy na istniejących studniach na odziedziczonych polach oraz kilku nowych studniach.

– 1600 od rozpoczęcia produkcji Coho-1

OCENA

Teraz dochodzimy do najciekawszej części. Ocena tej spółki jest bardzo trudna, bo nie znamy planów Paula Baaya, a poza tym warunki mogą się zmienić do przyszłego roku, ale przynajmniej szacujemy, jaka może być produkcja, biorąc pod uwagę, że do 2022 r. Coho, Cascadura i, jeśli będziemy mieli szczęście, Royston, powinny już produkować:

2400 baryłek z odziedziczonych odwiertów
1600 od uruchomienia Coho, chociaż można by wykonać więcej odwiertów eksploatacyjnych w celu zwiększenia produkcji, nie byłoby to tak opłacalne jak Cascadura, ponieważ przepływy są większe. Jednakże, jeśli chcesz mieć szybsze przychody, ponieważ Coho będzie w produkcji znacznie wcześniej, może to być atrakcyjne.
3 studnie x 5.400 boi z Cascadura
Załóżmy, że Royston okaże się sukcesem, a przepływy będą na tym samym poziomie (zachowawczo) co w przypadku Cascadury; biorąc pod uwagę jej wielkość, sensowniej byłoby wykonać tu więcej odwiertów, powiedzmy 5. 5 odwiertów x 5.400 boe=25.000.

W sumie uzyskalibyśmy produkcję na poziomie 44000-45000 ekwiwalentów baryłek dziennie.

Jeśli przełożymy to na mmcf gazu, powiedzmy, że otrzymają około 300 mmcf w zależności od tego, co wyjdzie z Royston.

Nie wiedząc, jakie to będą koszty, trudno je ocenić, ale pamiętając, że na początku roku zostały one pokryte w wysokości 2,5 usd mcf, a obecna cena Henry Hub wynosi 3,85. Widzimy, że nawet w najgorszym scenariuszu spółka pozostałaby na bardzo niskich mnożnikach.

Na początek należy wyjaśnić, że 9% akcji jest shortowanych, więc gdyby Royston okazał się sukcesem, musieliby zamknąć pozycję, a wszyscy wiemy, co by to oznaczało – duży wzrost.

Jeśli przeanalizujemy kurs akcji, zauważymy, że od początku lat 20-tych wzrósł on gwałtownie na fali wiadomości o odkryciach i realizacji harmonogramu wyznaczonego przez zespół zarządzający, wzrastając z 15p do 175p w nieco ponad rok, a przerwało go niepowodzenie testu przepływu Chinook i opóźnienia w rozpoczęciu produkcji Coho-1.

Tak więc, przy cenie akcji wynoszącej 276 mln USD, jest to świetna okazja inwestycyjna, jeśli w latach 2022-2023 spółka osiągnie tak często wspominaną „ścianę gotówki”, jak Paul Baay nazywa przyszłe przepływy pieniężne spółki.